کتاب نفس المهموم یکی از معتبرترین کتاب ها در زمینه وقایع کربلا و زندگینامه امام حسین علیه السلام نوشته شیخ عباس قمی است. ترجمه این کتاب توسط علامه میرزا ابوالحسن شعرانی تحت عنوان دمع السجوم انجام شده است.
در فصل دوم باب اول این کتاب جلیل القدر چهل حدیث در ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین علیه السلام، ثواب لعن قاتلان ایشان و اخباری که در مورد شهادت آن حضرت وارد شده است، بیان شده که این احادیث را خدمتتان تقدیم می داریم. امید که مورد قبول آستان حضرتشان افتد…
حدیث سى و سوم
شیخ صدوق به اسناد از هرثمه بن ابى مسلم روایت مى‌کند که گفت: «با على بن ابى طالب علیه السّلام غزاى صفّین کردیم چون بازگشتیم در کربلا فرود آمد و نماز صبح بگزارد آنگاه مشتى از خاک زمین برداشت و ببویید و گفت: واها لک اى تربت! گروهى از تو محشور شوند که بى‌حساب داخل بهشت گردند.
هرثمه نزد زوجۀ خویش آمد که از شیعیان على علیه السّلام بود و گفت: آیا حدیث نکنم براى تو چیزى از مولاى تو ابى الحسن، در کربلا فرود آمد و نماز بگزارد آنگاه از تربت آن برداشت و گفت: واها لک اى تربت! گروهى از تو محشور شوند که بى‌حساب داخل بهشت گردند. زن گفت: اى مرد، امیرالمؤمنین جز سخن حق نگوید و چون حسین علیه السّلام به عراق آمد هرثمه گفت: در آن جماعتى بودم که عبیدالله بن زیاد فرستاده بود چون آن منزل و درختان را دیدم آن حدیث را به یاد آوردم بر شتر خود نشستم و نزد حسین علیه السّلام رفتم و بر او سلام دادم و آنچه از پدرش شنیده بودم در این منزل که حسین علیه السّلام فرود آمده بود به او بازگفتم پس فرمود: با ما هستى یا بر ما؟ گفتم: نه با تو و نه بر تو، کودکانى را در پس خود بگذاشته‌ام از عبیدالله بن زیاد بر آنها مى‌ترسم. فرمود: برو جایى که مقتل ما را نبینى و فریاد ما را نشنوى سوگند به آن کسى که جان حسین در دست اوست نیست کسى که امروز فریاد غربت ما را بشنود و ما را یارى نکند مگر آنکه خداوند او را به روى در دوزخ اندازد».
مجله اینترنتی تحلیلک
