کتاب نفس المهموم یکی از معتبرترین کتاب ها در زمینه وقایع کربلا و زندگینامه امام حسین علیه السلام نوشته شیخ عباس قمی است. ترجمه این کتاب توسط علامه میرزا ابوالحسن شعرانی تحت عنوان دمع السجوم انجام شده است.
در فصل دوم باب اول این کتاب جلیل القدر چهل حدیث در ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین علیه السلام، ثواب لعن قاتلان ایشان و اخباری که در مورد شهادت آن حضرت وارد شده است، بیان شده که این احادیث را خدمتتان تقدیم می داریم. امید که مورد قبول آستان حضرتشان افتد…
حدیث سى و چهارم
شیخ مفید از زکریا بن یحیى القطّان از فضیل بن زبیر از ابى الحکم روایت کرده است که گفت: از شیوخ و علماى خود شنیدم که مى‌گفتند على بن ابى طالب علیه السّلام خطبه خواند و در خطبه گفت: از من بپرسید پیش از آنکه مرا نیابید سوگند به خداى که نمى‌پرسید مرا از گروهى که صد کس را گمراه کند و صد کس را راهنما شود مگر به شما خبر دهم داعى و مؤسّس آن کیست و که تدبیر کار او کند تا روز قیامت. پس مردى برخاست و گفت: مرا خبر ده که در سر و ریش من چند تار مو است؟
امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود: سوگند به خداى که خلیل من رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم حدیث کرد براى من آنچه را که تو پرسیدى و بر هر تار موى در سر تو فرشته‌اى است که بر تو لعنت مى‌کند و بر هر تار موى ریش تو شیطانى است که تو را براى شرّ بر مى‌انگیزاند و در خانۀ تو گوساله‌اى است که پسر پیغمبر را مى‌کشد. و این نشانۀ برهان صدق آن خبرى است که به تو دادم و اگر نه این بود که آنچه پرسیدى (از شمارۀ موى) برهان آن دشوار است تو را به آن خبر مى‌دادم ولیکن نشانۀ درستى آن صدق این خبرى است که به تو دادم از لعنت تو و گوسالۀ ملعونت. و فرزندش در آن وقت کودکى خرد بود که بر زمین مى‌خزید و راه رفتن نیاموخته بود و چون کار حسین علیه السّلام بدانجا رسید که رسید آن پسر متولّى کشتن آن حضرت شد و امر چنان گردید که امیرالمؤمنین علیه السّلام فرموده بود».
مؤلّف گوید: از ابن بابویه نقل است که سائل، سعد بن وقّاص بود. و ابن ابى الحدید گفته است که: او تمیم بن اسامه بن زهیر بن درید تمیمى است و فرزندش حصین نام داشت. و به قول دیگر او سنان بن انس است.
مترجم گوید: سعد وقّاص از امیر المؤمنین و معاویه هر دو کناره کرده بود و بودن وى پاى منبر آن حضرت ضعیف است.
مجله اینترنتی تحلیلک
