مرگ موجب بیداری است

شباهت خواب و مرگ

در روایتی آمده که پیغمبر اکرم (ص) فرمودند: ” الناس نیامٌ فاذا ماتوا انتبهوا ” یعنی مردم در خوابند پس زمانی که مٌردند آگاه می شوند.

به تعبیر دیگر مردم در طول زندگی خود مانند کسی که خواب می بینند، گمان می کنند که آنچه برایشان پیش می آید از بیرون آنان است در حالی که وقتی از این خواب غفلت بیدار شدند و با مرگ اختیاری یا طبیعی به ادراک حقایق نائل آمدند خواهند دید آنچه را که در این مدت از بیرون خود می پنداشتند خیالی بیش نبوده و تاکنون هر چه بود تمامی آن از منشئات نفس خودشان بوده است (آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد.) و خواب ظاهری شبانه ی ما انسانها نمودی است از آن خوابی که ما در طول مدت عمر خود در آنیم.

به تعبیر شیرین جناب مولوی:

آن سخنهای چو مار و کژدمت        مار و کژدم گردد و گیرد دمت

معرفت شهودی

بنابرین قیامت ظهور معرفت شهودی انسان است که می بینند هر چه هست اوست و دارائیهایش و تا حال نمی دانست که بر روی سفره خودش نشسته است،  آنجاست که می بیند از اولین لحظه ی زندگی تا آخرین مرحله ی آن ظاهرا در معرفت فکری قدم می گرفت اما با ظهور قیامت هر چه را که قبلا یافته بود به معرفت شهودی می یابد و سفره دلش را می گشاید لذا  (کلما رزقو منها من ثمره رزقا قالو هذا الذی رزقنا من قبل)

بیان:

انصراف از بدن طبیعی

جناب نبی اکرم (ص) فرمودند:

(النوم اخ الموت) خواب برادر مرگ است، و لذا اگر کسی به کنه و حقیقت خواب (که دائما با آن محشور است) پی ببرد می تواند مسئله مرگ و قیامت را هم حل کند.

آنچه در خواب و غشوه و خواب مغناطیسی و بیهوشی و مرگ موضوعیت دارد انصراف و انقطاع نفس از بدن طبیعی است که اگر این انصراف تام شود حقیقت مرگ شخص را در بر می گیرد حال چه با بدن طبیعی در این نشئه باشد و چه بعد از مرگ طبیعی.

مجله اینترنتی تحلیلک