نکته ای در فهم قصص قرآن
این نکته به عنوان رمزی در فهم قصه های قرآن کریم است که بیان می کنیم و آن اینکه: هر آنچه را در قرآن می خوانید از قصه آدم و موسی و ابراهیم و عیسی و نوح و دیگر انبیاء علیهما السلام بدانید که اینها فقط صرف پرداختن به یک داستان نیست بلکه رمز این قصه ها در قرآن آن است که هر کس بخواهد از حیوان بودن به در آید و به مقام انسانیت برسد باید مسیری را طی کند که در این مسیر همانند پیامبران دچار حوادث و موانع می شود و با مشکلاتی برخورد می کند.
و خداوند نیز در قرآن می فرماید اگر در مسیر انسانیت مشکلی شبیه هر یک از انبیاء پیدا کردی راه حل آن اینگونه است.
نتیجه کلام اینکه ما نپنداریم قرآن یک داستانی گفته که حضرت آدمی بود و در بهشتی زندگی میکرد و به او گفتند به گندم نزدیک نشو و او هم از آن خورد و از بهشت بیرونش کردند تا از این به بعد سوال های فراوانی پدید می آید که مثلا آدم کجا و در کدام بهشت بود؟ مگر در بهشت گندم و جو هم وجود دارد؟ و دهها سوال دیگر….
سر این همه سوال و اشکال این است که خیال کردند که قضیه حضرت آدم و مانند آن صرفا به عنوان پرداختن به یک قصه در قرآن است و حال اینکه همه قصص قرآن بیان اطوار وجودی انسان در سیر تکاملی اوست که سفرنامه های انبیاء در مقام شهود حالات ما است وگرنه انسانهای کامل همه مطلقا، منزه از خطا و اشتباهند و این لطیفه را روح دیگری است که برای اهل آن با تدبر تام معلوم میشود که انسان کامل را روی به جانب حق است که مظهر اسماءالله است و چهره ای به جانب خلق است که اطوار وجودی آنها را به آنها نشان می دهد تا در مسیر تکامل، شوق به کمال یابند. فافهم.
کتاب شرح مراتب طهارت استاد صمدی آملی
مجله اینترنتی تحلیلک
