درمان اختلال اسکیزوفرنی Schizophrenia disorder
اختلال اسکیزوفرنی، یک بیماری مزمن است که بر تمام ابعاد زندگی انسان تاثیر می گذارد.
در صورت تشخیص این اختلال، باید هر چه سریعتر درمان آن آغاز شود.
اختلال اسکیزوفرنی، یک بیماری مزمن است که بر تمام ابعاد زندگی انسان تاثیر می گذارد.
در صورت تشخیص این اختلال، باید هر چه سریعتر درمان آن آغاز شود.
اسکیزوفرنی نوعی اختلال روانی است که در زمینه های گوناگون فرد مبتلا را دچار رنج و پریشانی می کند. مانند تمام اختلالات روانی برای تشخیص این اختلال درDSM-5 ملاک هایی در نظر گرفته شده است.
اسکیزوفرنی، اختلال روانی وخیمی است که روی نحوهی تفکر، احساسات، رفتار و ارتباط با دیگران تأثیر میگذارد. افراد بسیاری از توانایی های خود را از دست میدهند و آسیب پذیر می شوند.
اسکیزوفرنی یکی از شایع ترین اختلالات روانی است. توهم، هذیان، تفکر مختل شده از علایم بارز این اختلال هستند. اسکیزوفرنی همواره در طول تاریخ وجود داشته اما به عنوان اختلالی طبی در قرن ۱۹ مطرح شد.
اختلال دو قطبی نوعی اختلال خلقی است که تغییرات شدید در خلق و رفتار فرد مبتلا ایجاد می کند. این اختلال انواع مختلفی دارد و دورههایی از افسردگی و شیدایی را ایجاد می کند.
اختلال دو قطبی، یا بیماری شیدایی ـ افسردگی، نوعی اختلال خلقی است.
در این بیماری، خلق و خوی فرد از حالت سرخوشی به وضعیت ناامیدی و افسردگی شدید تغییر میکند. عوامل متعددی در بروز اختلال دو قطبی دخیل هستند.
اختلال دو قطبی، یک نوع اختلال خُلقی است. در این اختلال خُلق دائماً و به شکل غیر طبیعی در نوسان است. این اختلال دورههای رفتاری متفاوت شیدایی و افسردگی در فرد مبتلا ایجاد میکند.
اختلال افسردگی اساسی نوعی اختلال خلقی است که به دلایل مختلفی رخ می دهد. این اختلال عوارض جسمی و روحی زیادی به فرد مبتلا وارد می کند، از همین رو توجه به نشانه ها برای درمان به موقع آن اهمیت زیادی دارد. درمان های روانی اجتماعی، دارو درمانی، محرومیت از خواب، تحریک مغناطیسی ترا جمجمه ای از موثرترین و پرکاربردترین روش های درمانی این اختلال هستند.
اختلالات افسردگی اساسی نوعی از اختلالهای خلقی است. افسردگی موجب عدم لذت فرد از زندگی شده و فرد را به سمت بدبینی، انتقاد، عدم اعتماد به نفس و کاهش احساسات و قدرت تخیل هدایت می کند.
اختلال افسردگی اساسی نوعی اختلال خُلقی و یکی از شایع ترین اختلالات روانی در تمام دنیا است. این اختلال خوش خیم نیست. سیر این اختلال عمدتا طولانی و عود کننده و مزمن است. این اختلال در کودکان، نوجوانان و سالخوردگان ممکن است علائم متفاوتی داشته باشد. بررسی علائم نقش بسیار مهمی در تشخیص نوع اختلال، درمان و تعیین پیش آگهی درمان دارد.درDSM-5ملاک های تشخیصی این اختلال مطرح شده است.