میرزا عباس بسطامی متخلص به «فروغی» در اوایل قرن سیزدهم در کربلا متولد شد. در دوران جوانی به ایران آمد و همچون شاعر هم عصرش قاآنی، زبان را به مدح شاهان قاجار آلود، ولی پس از چندی گوشه نشینی اختیار کرد و باقی عمر را به ریاضت و سیر و سلوک گذرانید.
اگر شوری در این شعرهاست، اگر دلپذیری در مصاریع آنست، اگر دلنشینی در این ابیاتست اگر لطف سخنی در آن هاست، آن همه و همه سکه یی از خزاین بی انتهای کرم وعنایت توست.
شیوانا نگاهی به ترازو انداخت و گفت: برای حل مشکلات و رفع سختی های زندگی می توانیم به دو صورت از خدا در خواست کنیم.
دکتر شفیعی کدکنی درباره هوشنگ ابتهاج می فرماید: کمتر حافظه فرهیخته ای است که شعری از روزگارِ ما به یاد داشته باشد و در میان ذخایرش نمونه هایی از شعر و غزل سایه نباشد.
گستره دانش، آنقدر وسیع است که تا بی نهایت می توان ادامه داد. هیچگاه به آموخته هایتان متکی و وابسته نشوید و همیشه شور و اشتیاق آموختن را در وجودتان زنده نگه دارید تا در هر شرایطی بتوانید موثرترین گام را بردارید.
دٌردانه شعر معاصر ایران محمد تقی بهار در شهر مشهد دیده به جهان گشود. عشق به زبان پارسی، عشق به ادبیات و فرهنگ متعالی ایران زمین در شخصیت و وجود او موج می زد و این عشق حتی تا دقایق پایانی عمر نیز همراه ایشان بود.
شیوانا با تبسم گفت: گمان نمی کنم که اوضاع زیاد تغییر کند. حکم نسنجیده ای که تو چند ماه قبل دادی معنای واقعی “برکت” را به مردم فقیر دهکده و سبزی فروش یاد داد.
سعدی یکی از بزرگترین سخن سرایان جهان است که در سده هفتم هجری در شیراز متولد شد. کلام سعدی روشن و روان و در عین حال سهل و ممتنع است.
شیوانا با تبسم گفت: مهم این است که در حال حاضر تمام کارگران تو بهترین قالیبافان این دیار هستند. تو با برخورد درست و رفتار محترمانه توانستی از کارگران معمولی، بهترین و ماهرترین کارگران را بسازی.
سنایی در آغاز کار، چندی به مدح سلاطین مشغول بود ولی دیری نگذشت که به عالم تصوف و عرفان روی آورد. او چه در روزگار خود و چه در سده های بعد، همواره مورد تجلیل شاعران بوده و پس از مرگ نیز از اکرام و احترام بسیار برخوردار بوده است.
