کاشکی شعر مرا می خواندی؛ به بهانه زادروز حمید مصدق
شعر حمید مصدق … تو به اندازه تنهایی من خوشبختی / من به اندازه زیبایی تو غمگینم / چه امید عبثی / من چه دارم که تو را در خور ؟
شعر حمید مصدق … تو به اندازه تنهایی من خوشبختی / من به اندازه زیبایی تو غمگینم / چه امید عبثی / من چه دارم که تو را در خور ؟
نگذاریم فردی که ثانیه ای صدها هزاربار به نقطه پایان زندگی فکر می کند و در تلاطم بین بودن و نبودن دست و پا می زند، از نفس بیفتد.
من گوساله ام اثر بزرگمهر حسین پور … پدربزرگ گوساله گفت: پسرم! آنها به مزرعه دارها سواری می دهند.
کتاب «منِ او» قصه ماجرایی است عاشقانه از فرزند یکی از خانوادههای اصیل و قدیمی تهرانِ دهه ۱۳۱۰-۱۳۲۰ خورشیدی. عشق فرزند خانوادهای ثروتمند، خانواده فتاح، به دختر خانوادهای که خدمتکاری این خانواده را میکنند.
مهربانی های کوچک زندگی حرف جدیدی نیست. زمانی خریدن یک یا چند تنور نان نانوایی سنت رایجی بود و مهم نبود که چه کسی نان را می خرد.
سیزدهم دی ماه؛ سالمرگ نیما یوشیج … هست شب / یک شب دم کرده و خاک / رنگ رخ باخته است / باد – نوباوهی ابر – از بر کوه / سوی من تاخته است
ما در کنار «بیضایی هنرمند» یک «بیضایی پژوهشگر» نیز داریم که در امر تحقیق نیز مسئله اندیش و باریک بین است.
بیضایی درد جامعه را به خوبی لمس کرده و وقایع اجتماعی را در قالب زیبایی به تصویر می کشد تا مخاطب بهتر بتواند با آن ارتباط برقرار کند.
عکس تازهای که از استاد شفیعی کدکنی (در جلسهی بزرگداشت استاد موحد در دانشگاه تهران) در رسانهها منتشر شده است به سرعت موضوع بسیاری از اظهارنظرهای متناقض شد.
به جرأت میتوان گفت که دست کم در نیم قرن اخیر هیچ شاعری به اندازهی شاملو مورد تحسین یا تقبیح واقع نشده است.