زندگینامه رنه ماگریت (René Magritte)

رنه ماگریت که بود؟

رنه ماگریت (متولد ۲۱ نوامبر ۱۸۹۸، لسینز، بلژیک-درگذشت ۱۵ اوت ۱۹۶۷، بروکسل)، هنرمند بلژیکی، یکی از برجسته ترین نقاشان سورئالیست است که پروازهای عجیب و غریب او وحشت را در هم آمیخت.

آثار او دارای نمادهای خاصی بود – تنه زن، مرد کوچک بورژوایی، کلاه بولر، سیب، قلعه، صخره، پنجره و سایر اشیای معمولی، که اغلب در موقعیت های غیر معمول یا نگران کننده قرار می گرفتند.

بیشتر بخوانید: آنری لوترک هنرمند جنبش نووُ

زندگینامه رنه ماگریت

دوران کودکی و هنری رنه ماگریت

پدر ماگریت خیاط بود و مادرش یک کارگر آسیاب بود که وقتی ماگریت حدودا ۱۴ سال داشت، خود را در رودخانه سامبره غرق کرد. پس از آن، او و دو برادرش توسط مادربزرگش بزرگ شدند. در نوجوانی با جورجت برگر آشنا شد که تقریباً ۱۰ سال بعد همسرش می شود. پس از تحصیل در آکادمی هنرهای زیبای بروکسل (۱۹۱۶-۱۸)، ماگریت طراح کارخانه کاغذ دیواری شد و سپس طرح هایی برای تبلیغات انجام داد. در سال ۱۹۲۲ رنه ماگریت بازتولید نقاشی جورجیو د کیریکو به نام آواز عشق (۱۹۱۴) را مشاهده کرد.

کنار هم قرار دادن عناصر عجیب و غریب (نیم تنه کلاسیک و دستکش لاستیکی در میان آنها) در فضایی معماری رویایی. این اثر تأثیر زیادی بر رویکرد هنری رنه ماگریت داشت. در چند سال آینده او یک سبک منحصر به فرد را توسعه داد که شامل اشیای روزمره ای بود که اغلب در کنار هم قرار می گرفتند.

در سال ۱۹۲۶ رنه ماگریت با گالری هنری بروکسل قراردادی امضا کرد که به او اجازه داد نقاش تمام وقت شود. سال بعد گالری اولین نمایش انفرادی خود را برگزار کرد که شامل The Jockey Lost (1926) بود و کلاژ را به عنوان اولین اثر سوررئالیستی خود در نظر گرفت.

این نمایشگاه اما مورد استقبال منتقدان هنری آن روز قرار نگرفت. در سال ۱۹۲۷ او و همسرش به حومه پاریس نقل مکان کردند. در آنجا با چندین سورئالیست پاریسی از جمله آندره برتون و پل الوارد آشنا شد و با آن ها دوست شد و همچنین تحت تاثیر کلاژهای ماکس ارنست قرار گرفت.

ماگریت شروع به ادغام متن در برخی از آثار خود کرد و در این مدت او یکی از مشهورترین قطعات خود را به نام خیانت تصاویر (۱۹۲۹) نقاشی کرد، که در آن نمای مفصلی از یک لوله با عبارت خط شکلی ترکیب شده است: Ceci n ‘ est pas une pipe (“این یک لوله نیست”). این نقاشی اقتدار هر دو تصویر و کلمات را زیر سوال برد.

بیشتر بخوانید: آنری ماتیس هنرمند جنبش فوویسم

پس از سه سال، ماگریت و همسرش به بروکسل بازگشتند، جایی که او بار دیگر در جنبش سورئالیسم بلژیک فعال بود و در آنجا (به جز سفرهای گاه و بیگاه) تا آخر عمر باقی ماند.

او نمایش انفرادی خود را در ایالات متحده در گالری ژولین لوی در نیویورک در سال ۱۹۳۶ و در انگلستان در گالری لندن در سال ۱۹۳۸ برگزار کرد و از محبوبیت بین المللی برخوردار شد. او همچنین مقدار کمی از کمیسیون های بزرگ را از اواخر دهه ۱۹۳۰ دریافت کرد.

رنه ماگریت و امپرسیونیسم

در طول دهه ۱۹۴۰ ماگریت انواع مختلفی از سبک ها را آزمایش کرد، گاهی اوقات عناصر امپرسیونیسم را شامل می شد، به عنوان مثال، در دوره ای که “دوره رنوآر” نامیده می شد، ماگریت اثری مانند جهان ممنوعه (۱۹۴۳) را به نقاشی کشید، با استفاده از قلم موهای پهن و یک پالت نرم که یادآور نقاش امپرسیونیست پیر آگوست رنوآر، نقاشی شبیه پری دریایی است که روی مبل دراز کشیده است.

نقاشی هایی که او در این دوره تولید کرد اما در اکثر موارد موفق نبود و در نهایت آزمایش های خود را رها کرد. او تا پایان عمر به تولید تصاویر معمایی و غیر منطقی خود به سبک قابل تشخیص ادامه داد. در سال آخر زندگی خود، او بر ساخت هشت مجسمه برنزی که از تصاویر نقاشی هایش به دست آمده بود، نظارت کرد.

در دوران کودکی، رنه ماگریت عاشق دریا و آسمان وسیع بود که در نقاشی های او به شدت نمایان است.

بیشتر بخوانید: پیت موندریان رهبر جنبش نئوپلاستیک

در تهدید کننده آب و هوا (۱۹۲۹) ابرها دارای شکل نیم تنه، لوله و صندلی هستند. در قلعه پیرنه (۱۹۵۹) یک سنگ عظیم که بالای آن قلعه ای کوچک قرار دارد بر فراز دریا شناور است. دیگر تصورات نمایشی ماهی با پای انسان، مردی با قفس پرنده برای تنه و آقایی بود که روی دیوار کنار شیر، حیوان خانگی خود، تکیه داده بود.

دررفتگی فضا، زمان و مقیاس عناصر مشترک بودند. برای مثال در Time Transfixed (1938)، یک لوکوموتیو بخار از مرکز یک مجسمه در یک اتاق نشیمن طبقه متوسط ​​معلق است و به نظر می رسد که به تازگی از یک تونل بیرون آمده است. در بورژوایی گلکوندا (۱۹۵۳)، مردان کلاهدار مانند باران به سمت خیابانی پر از خانه می افتند.

بیشتر بخوانید: مارسل دوشان هنرمند برجسته جنبش دادائیسم

میراث

دو موزه در بروکسل آثار رنه ماگریت را در خود جای داده اند: موزه René Magritte، که عمدتا موزه ای بیوگرافی است، در خانه ای که هنرمند و همسرش بین ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۴ در آنجا زندگی می کردند و موزه ماگریت، شامل ۲۵۰ اثر، که در سال ۲۰۰۹ در موزه هنرهای زیبای رویال افتتاح شد.

امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید و در مقاله های بعدی با هنرمندان معروف و مشهور دیگر در سبک های متفاوت و مختلف با شما همراه خواهیم بود.

مجله اینترنتی تحلیلک