«زندگینامه بتهوون آهنگساز و موسیقیدان برجسته تاریخ»
لودویگ فان بتهوون موسیقیدان و آهنگساز برجسته آلمانی و یکی از تاثیرگذارترین شخصیت های موسیقی در دوران کلاسیک و رمانتیک بود. از او همواره به عنوان یکی بزرگترین موسیقیدان تاریخ یاد می شود و آثار دلنواز او موسیقیدانان، آهنگسازان و شنوندگانش را در تمام دوران تحت تأثیر قرار می دهد.
از آثار شناخته شده و معروف بتهوون می توان به سمفونی نهم (کرال)، سمفونی پنجم، سمفونی ششم (چوپانی)، سمفونی سوم (حماسه)، سونات پیانو پاتتیک، مهتاب و هامرکلاویر، اپرای فیدلیو و میسا سولمنیس اشاره کرد.
با ما باشید؛ زندگینامه بتهوون آهنگساز و موسیقیدان برجسته تاریخ
بیشتر بخوانید: یوهان سباستیان باخ / زندگینامه معروف ترین و برترین آهنگساز تاریخ
زندگینامه بتهوون
دوران کودکی و نوجوانی بتهوون
لودویگ فان بتهوون در ١٧ دسامبر ۱۷۷۰ (۲۶ آذر) در بن آلمان و در خانواده ای با اصالت بلژیکی متولد شد. پدرش یوهان فان بتهوون خواننده و آهنگسازی الکلی و لااُبالی و مادرش ماریا ماگدالِنا کِوِریش فان بتهوون زنی آرام و مهربان بود و همواره به فرزندانش عشق می داد.
بتهوون در شرایطی متولد شد که والدین از مرگ برادر ۲ ساله اش “لودوینگ ماریا” داغدار بودند، غمی که تا آخر عمر بر زندگی وی سایه افکند. مرگ برادر چنان غمی در دل پدرش انداخته بود که هرگونه شیطنتی از جانب وی باعث خشم و عصبانیت پدر می شد. اما مادرش برای جبران رفتارهای نادرست همسرش مدام برای او داستان هایی از پدربزرگش “کپل میستر” تعریف می کرد، تا پندارهای مثبت از یک مرد را در ذهن کودکش پدید آورده و او را به الگویی درست در ذهن پسرش تبدیل کند.
آغاز زندگی هنری بتهوون و آشنایی با موسیقی
نخستین آموزش های موسیقی او در سن ۵ سالگی توسط پدرش آغاز شد. او مردی خشن و سودجو بود و قصد داشت با زور و اجبار فرزندش را به یک نابغه موسیقی مثل موتزارت تبدیل کند و از این راه درآمد کسب کند. اما پس از یک سال تلاش و سخت گیری های پدر اجراهای او توجه کسی را جلب نکرد از همین رو پدرش جلسات تمرین را طولانی تر و تنبیه بیشتری را روی او اعمال کرد به طوری که هربار به اشک ریختن او منتهی می شد.
این تمرینات طولانی باعث شد تا بتهوون در هشت سالگی (در تاریخ ۲۶ مارس ۱۷۷۶) اولین اجرای موسیقی را داشته باشد. در نهایت و در ۱۲ سالگی به چنان موفقیتی رسید که معلمش در مجله موسیقی نوشت: «اگر لودویگ این چنین ادامه دهد، بدون شک موتزارت جدید خواهد بود».
تلاش های بی وقفه او باعث شد تا در نهایت جایگزین پدر شود و مسئولیت تامین مخارج خانه را به دوش بکشد. در همین سن قطعه ای با نام “آوازی برای نوزاد و مرثیه‌ی مرگ سگ” نوشت سپس با هدف ادامه‌ی آموزش هایش و ملاقات با موتزارت در سال ۱۷۸۷ به وین سفر کرد.
بیشتر بخوانید: زندگینامه کیانو ریوز بازیگر، تهیه کننده و موسیقی دان مشهور
بتهوون شخص عجیبی بود، مرموز، عصبی و بسیار شلخته و به هم ریخته و معمولا لباس هایی کثیف و کهنه می پوشید. از همین رو موتزارت در آغاز ملاقات به دلیل نامرتب بودن او با تردید از او پذیرایی کرد اما به محض شنیدن آوای نواختن پیانو توسط او گفت: «نام این پسر را به خاطر بسپارید. او روزی مردم را وادار خواهد کرد که درباره‌اش بحث و گفتگو کنند».
وی در دوران جوانی پیشرفت چشمگیری داشت. اما متأسفانه به دلیل بیماری سخت مادرش مجبور به بازگشت شد. او مادرش را در سال ۱۷۸۷ از دست داد. این غم باعث شد تا بتهوون خاطرات و دست های زخم شده‌ی مادرش در اثر سوزن دوزی را با موسیقی پیوند بزند. از این رو آهنگ هایی می نواخت که بیش از هرکس خود او را آرام می کرد. به تدریج همه‌ی افرادی که در عرصه‌ی موسیقی سررشته ای داشتند، او را شناختند.
سرانجام در سال ۱۷۹۲ تصمیم گرفت که به وین سفر کند تا از فرانتس یوزف هایدن، آهنگساز و موسیقیدان اتریشی، که از پایه گذاران موسیقی کلاسیک است و او را به «پدر سمفونی» و «پدر کوارتت زهی» می شناسند، بیشتر بیاموزد. اما هایدن به دلیل مشغله زیاد او را نزد یوهان آلبرشتس برگر؛ موسیقیدان، آهنگساز و نظریه پرداز موسیقی اتریش فرستاد.
بتهوون از سال ۱۷۹۴ به طور حرفه ای آهنگسازی و نوازندگی پیانو را ادامه داد و به سرعت به شهرت جهانی رسید. شهرت بتهوون به خاطر سمفونی ها، کنسرتوهای پیانو، سونات های پیانو، کوارتت های زهی و باگاتل پیانوی معروف سه دقیقه ای با نام «برای الیزه» است. او فرم اسکرتتو را ابداع و جایگزین منوئه قدیمی کرد. امروزه تمام آهنگ های این موسیقیدان برجسته در طبقه بندی کلاسیک قرار داشته و آثار او شباهت بسیاری به موسیقی موتزارت دارند.
بیشتر بخوانید: زندگینامه مایکل جکسون اسطوره موسیقی پاپ جهان
زندگی خصوصی بتهوون
لودویگ بتهوون توانایی خوبی برای ارتباط با زنان نداشت. اما در سن سی سالگی توانست دو رابطه عاشقانه را تجربه کند.
اولین رابطه با دوشیزه تِرز برونسویک ۲۰ ساله بود که به او پیانو تدریس می کرد. هر جلسه تدریس آن ها تا چهار ساعت طول می کشید. تِرز فکری آسمانی و فراتر از امیال تنی داشت و کمتر از بتهوون حرف می زد از همین رو این رابطه سرانجامی نداشت.
دوشیزه بعدی جولیتا گیچاردی، از خانواده کُنت های میلان بود. ظاهراً این بار او توانست رابطه مؤثری برقرار کند، هرچند او نیز بتهوون را رها کرد. بتهوون حتی در نامه ای به دوستش، فرانتس گرهارد وگلر گفته: او مرا دوست دارد و من هم او را. پس از دو سال، اکنون این نخستین باری است که دَمی راحت و آسایش احساس می کنم. شاید ازدواج بتواند مرا خوشبخت سازد. بدبختانه او از طبقهٔ من نیست و در این صورت ازدواج برایم ناممکن است.
ناشنوایی و درگذشت بتهوون
بتهوون از اواخر ۲۰ سالگی به تدریج شنوایی خود را از دست داد، طوری که در سن ۴۸ سالگی به طور کامل ناشنوا شد. عده ای دلیل ناشنوایی او را به خاطر باس زیاد در سمفونی پنجم می دانند و عده ای دیگر به خاطر وجود سرب در پیانوی شخصی وی. اما مطالعات نشان می دهد ناشنوایی به خاطر اختلال در پادتن و دستگاه ایمنی و دچار شدن به لوپوس بوده است. او در ابتدا با مشکل وزوز گوش مواجه شد اما بدون توجه به بیماری اش به آهنگسازی ادامه داد.
بتهوون تمام آواها و هارمونی های موسیقی را در ذهنش تجسم می کرد. سمفونی نهم خود را زمانی که شنوایی اش را تا حد زیادی از دست داده بود، تمام کرد. این قطعه از همه‌ی آثار او مشهورتر بود چرا که شاعران آلمانی بسیاری از جمله فردریش شیلر را تحت تأثیر قرار داده است. او حتی در اولین اجرای این شاهکار در مارس ۱۸۲۴ نتوانست صدای تشویق دیوانه وار حضار را بشنود. این اثر همچنین به عنوان الگوی موسیقی پاپ در سال ۱۹۷۰ شناخته می شود.
