«مرفین چیست؟»
مواد افیونی یکی از پر مصرف ترین انواع مخدرها در هر دوره ای است. این مواد از طریق گیرنده های عصبی اپیوئید بر روی بدن اثر گذاشته و باعث منگی و بی حسی و بی دردی می شوند. مواد افیونی نوعی مخدر طبیعی هستند که از گیاه خشخاش به دست می آیند.
مرفین یکی از پر مصرف ترین مواد مخدر افیونی است که از گیاه خشخاش به دست می آید. مرفین بیشتر برای مصارف پزشکی و برای تسکین دادن به دردهای بسیار شدید و به ندرت تجویز می شود چرا که به شدت اعتیاد آور و خطرناک است.
مرفین چیست؟
مرفین یک مخدر افیونی و یک داروی تسکین دهنده است که اغلب برای دردهای متوسط تا شدید مورد مصرف قرار می گیرد. مرفین از گیاه خشخاش به دست می آید و با تسکین دادن به درد و ایجاد آرامش در سیستم عصبی مرکزی، کاهش فشار خون، ضربان قلب و تنفس برای فرد مصرف کننده احساس آرامش و لذت ایجاد می کند.
مورفین در فضای آزمایشگاهی از تریاک استخراج می شود و معمولا به شکل پودری سفید یا کرم رنگ، تلخ مزه و بی بو است. اما اگر در فضای غیر آزمایشگاهی تولید شود رنگ آن معمولا آجری مایل به قرمز است. به‌طور کلی در مصارف پزشکی در سه فرم خوراکی (قرص و کپسول)، تزریقی (وریدی، زیرپوستی و عضلانی) و شیاف مورد مصرف قرار می گیرد، البته در مواردی نادر مصرف آن به صورت استنشاقی نیز ممکن است انجام شود.
اغلب آن را برای فرد بیمار به عنوان یک دارو تجویز می کنند. خواص آرامش بخشی و سرخوشی که در مصرف کننده ایجاد می کند احتمال سوء مصرف آن و در نتیجه اعتیاد را افزایش می دهد.
تاریخچه مورفین
اواسط سال های ۱۸۰۵ و ۱۸۱۶، یک دستیار داروساز به نام فردریش ویلهلم سرتورنر توانست یک ترکیب بلوری سفید مایل به زرد را از تریاک خام جدا کند. او پس از آزمایش کردن این ماده روی بدن خود متوجه شد که این ماده تسکین دهنده درد و سرخوشی آور است. او نام این ماده معجزه آسا را با الهام از نام خدای رویاهای یونان، مورفئوس (Morpheus) نهاد.
در خلال قرن نوزدهم، پزشکان از آن به عنوان یک دارو معجزه آسا برای درمان سربازان مجروح جنگ داخلی آمریکا استفاده می کردند. اما بعد از جنگ، معلوم شد سربازانی که از آن استفاده کرده بودند، اعتیاد شدیدی نسبت به آن پیدا کرده اند. علاوه بر این در آن زمان به عنوان یک جایگزین مناسب برای تریاک در تسکین درد و برای درمان اعتیاد به تریاک، مورد استفاده قرار می گرفت.
در سال ۱۸۵۳ زمانی که اولین آمپول زیر پوستی اختراع شد یک راه جدید برای ورود مستقیم مرفین به جریان خون یافت شد. مرفین نسبت به تریاک ۱۰ برابر بیشتر خاصیت تسکین بخشی داشت اما خاصیت اعتیادآوری آن یک مشکل اساسی در این بین بود. بنابراین برای برای رفع خطر وابستگی در افرادی که برای تسکین درد به آن نیاز داشتند قرص های سولفات مورفین، تولید و عرضه شدند.
قرص های سولفات مورفین دوزهای کمتری از مورفین را در بدن آزاد می کردند و به عنوان یک راه حل مناسب برای جلوگیری از اعتیاد و وابستگی به آن مورد استفاده قرار گرفتند.
امروزه این قرص ها برای کنترل دردهای بسیار شدید که برای تسکین به مخدر نیاز دارند، تجویز می شوند.
موارد مصرف پزشکی مرفین
مرفین از جمله داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی است و برای دردهای شدید و حاد داروی بسیار مناسبی است.
اغلب پزشکان آن را برای بیماری های زیر تجویز می کنند:
- درد ناشی از بیماری های قلبی
- دردهای بیماران خونی سلول های داسی شکل
- دردهای مزمن و شدید
- درد ناشی از سنگ کلیه
- کمر دردهای شدید
- دردهای شدید در ریفلاکس معده
- ضد سرفه در سرفه های شدید
- ضد درد برای بیماران بستری
- داروی کمکی همراه با دارو بی هوشی
- درد ناشی از جراحی و پس از جراحی
- درد ناشی از جراحت
- سرطان
- ضداسهال در اسهال های مزمن (از جمله اسهال بیماران مبتلا به ایدز)
علائم و نشانه های اعتیاد به مرفین
مرفین یک مخدر افیونی است که مصرف آن در فرد مصرف کننده سبب بروز نشانه هایی می شود. نشانه ها و علائم آن را می توان به ۳ دسته جسمانی، رفتاری و روانی (روانشناختی) دسته بندی کرد.
علائم اعتیاد به مورفین/ نشانه های جسمانی
فرد معتاد یا وابسته به مرفین معمولا پس از مصرف نشانه های جسمانی زیر را تجربه می کند.
- منقبض شدن مردمک چشم ها
- یبوست
- احساس سرگیجه
- رنگ پریدگی چهره
- حالت تهوع و یا استفراغ
- مشکلات تنفسی و تنگی نفس (شایع ترین نشانه مصرف)
- تغییر شدید در وزن
- کاهش متابولیسم، که منجر به ضعف جسمانی می شود
- اختلال در هماهنگی عضلات (تکان های غیر عادی عضلات)
- سرخوشی غیرقابل وصف
- نارسایی کلیه
- کاهش فشار خون
- خارش قسمت های خاصی از بدن
- احساس خستگی شدید
- چرخه قاعدگی نامنظم در زنان
علائم اعتیاد به مورفین/ نشانه های روانشناختی
- عدم هوشیاری
- عدم ادراک از خود و محیط
- عدم تمرکز
- اختلال در فکر کردن
- ایجاد تغییر در شخصیت و افزایش درونگرایی
- رخوت و بی حالی عمومی و عدم قدرت اراده
- سرخوشی و لذت وصف ناپذیر
- ضعف در عملکرد ذهنی
- ضعف در قضاوت
- احساس بی قراری، استرس و اضطراب
- ابتلا به اختلالاتی نظیر افسردگی یا ۲ قطبی
- تغییر ناگهانی خلق و خو
- افزایش پارانویا
علائم اعتیاد به مورفین/ نشانه های رفتاری
- چرت زدن های مداوم
- خیره شدن های ناگهانی به یک نقطه
- تنبلی و عدم تحرک
- افزایش پرخاشگری، بدون دلیل کافی
- دوری از اجتماع، انزواطلبی و کم رویی
- تغییرات قابل توجه در اولویت های زندگی و تغییر در علایق
- کاهش تمایل به آراستگی و تمیزی
- سرخوشی بی دلیل پس از مصرف مرفین
- مراجعه مکرر به پزشکان متعدد برای دستیابی به مواد
- گله و شکایت مداوم از خستگی یا بیماری
- تغییر رفتار ناگهانی در اجتماع
- غیبت های مکرر در خانه، محیط تحصیل یا شغلی
- خوابیدن بیشتر و در ساعات مختلف شبانه روز
عوارض مرفین
مرفین باید با تجویز پزشک و تحت نظر آن مصرف شود، چرا که مصرف آن به طور سرخود عوارض کوتاه و مدت و دراز مدت زیادی دارد و ممکن است منجر به مرگ شود. اولین و مهم ترین عارضه مصرف سرخود آن اعتیاد به آن است که شرایط سختی را برای ترک کردن فراهم می آورد.
بیشتر بخوانید: عوارض و تاثیر مواد مخدر بر بدن
از مهم ترین و شایع ترین عوارض مرفین می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- از کار افتادن مقاومت ماهیچه های بدن
- ابتلا به بیماری های گوارشی و یبوست شدید
- سرگیجه‌های شدید
- ابتلا به بیماری های تنفسی و ریوی
- تنگ شدن مردمک چشم
- نارسایی کلیه
- کاهش متابولیسم
- اختلال در گردش خون
- ایست قلبی
- کما
بیشتر بخوانید: دلایل گرایش زنان به مصرف مواد مخدر/ ۵ علت اعتیاد زنان
عوارض مصرف مرفین در بارداری
عوارض مصرف مرفین در بارداری به قدری شدید است که می تواند علاوه بر سلامتی مادر، سلامتی جنین را نیز تهدید و با کاهش رشد و نقایص جنینی همراه است.
در بیشتر مواقع مرفین می تواند از طریق خون به جنین انتقال یابد و باعث وابستگی جنین شود که در این حالت نوزاد پس از تولد دچار علائم شدید ترک می شود.
مجله اینترنتی تحلیلک
