ظاهر نوزاد
گوش نوزاد
از نظر وجود بد شکلی ها یا وجود سوراخ اضافی یا ضایعات پوستی معاینه می‌شود. شنوایی سنجی هم از اقدامات بعدی برای هر نوزاد است که انجام می‌گردد.
لاله گوش برجسته با چسب زدن گوش تغییر شکل نمی‌یابد و ضرورتی برای این کار نیست.
سوراخ کردن گوش ضرورت دوره نوزادی نیست و بهتر است که آن را به بعد از ۱۰ سالگی کودک و به خواست و اراده او موکول کنید. در ضمن استریل بودن ابزار سوراخ کردن گوش را جدی بگیرید.
بینی نوزاد
باز بودن یا نبودن سوراخ بینی در اتاق زایمان تست می‌شود. نقطه های سفید روی پوست بینی، چرک نیست و ناشی از تجمع چربی در منافذ پوست است و از بین می‌رود.
دهان
احتمال وجود دندان در نوزاد بسیار اندک است و در این صورت پزشک با توصیه های لازم احتمال وجود سندرم های همراه را در نظر دارد. معمولاً کشیدن دندان توصیه نمی‌شود.
پزشک اطفال کام نرم و سخت و لب ها را برای وجود شکاف کام یا لب معاینه و حتی لمس می‌کند.
نقطه‌ی سفید مروارید شکل کام سخت را «مروارید ابشتین» میگویند که طبیعی است.
کیست های سفیدی هم ممکن است روی لثه ها دیده شود که بعضی مادرها فکر می‌کنند آثاری از خروج دندان است ولی این چنین نیست. این ها به زودی محو می‌شوند.
گاهی در ناحیه‌ی قسمت جلوی چین لوزه‌ای زخمی دیده می‌شود که ممکن است نگران کننده باشد ولی خودبه‌خود از بین می‌رود.
در برخی نوزادان مهار زیر زبان (فرنولوم) بسیار کوتاه است که باعث بد شیر خوردن نوزاد می‌شود (tongue-tied) که توسط پزشک بریده می‌شود (فرنولوکتومی).
ممکن است در گونه ها و لب بالایی برجستگی‌هایی دیده می‌شود که بعد از تولد موجب نگرانی والدین است (sucking callus). این ها به علت مکیدن های دوران جنینی است و تدریجاً رفع می‌شود.
دکتر سید محمد سعید ناصری
برگرفته از کتاب نوزادان
مجله اینترنتی تحلیلک
