کتاب نفس المهموم یکی از معتبرترین کتاب ها در زمینه وقایع کربلا و زندگینامه امام حسین علیه السلام نوشته شیخ عباس قمی است. ترجمه این کتاب توسط علامه میرزا ابوالحسن شعرانی تحت عنوان دمع السجوم انجام شده است.
در فصل دوم باب اول این کتاب جلیل القدر چهل حدیث در ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین علیه السلام، ثواب لعن قاتلان ایشان و اخباری که در مورد شهادت آن حضرت وارد شده است، بیان شده که این احادیث را خدمتتان تقدیم می داریم. امید که مورد قبول آستان حضرتشان افتد…
حدیث سى و ششم
ابن شهر آشوب از ابن عباس روایت کرده است که: «هند از عایشه خواهش کرد که تعبیر خوابى که دیده بود از پیغمبر علیه السّلام بپرسد پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: او را بگوى که خواب خویش بیان کند.
هند گفت: دیدم گویى خورشید بالاى سر من طالع شده است و ماه از اندام من بیرون آمده و گویى ستارۀ سیاه از ماه جدا گشته و بر خورشیدى کوچک که از خورشید اولین جدا شده بود حمله کرد و آن را فرو برد پس افق تاریک شد آنگاه دیدم ستارگان چند در آسمان حرکت مى‌کنند و ستارگانى سیاه در زمینند امّا ستارگان سیاه از همه جا آفاق زمین را فرو گرفته‌اند.
پس چشم پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم از اشک پر شد و دو بار فرمود: اى هند بیرون برو اى دشمن خداى که اندوه مرا تازه کردى و خبر مرگ دوستان را به من دادى. چون بیرون رفت گفت: خدایا لعنت کن او را و نسل او را.
و از تعبیر خواب پرسیدند فرمود: اما آن ماه، معاویۀ مفتون فاسق منکر خداى تعالى است و آن تاریکى که مى‌گوید و ستارۀ سیاهى که دید از آن ماه جدا مى‌شود و بر آن خورشید کوچک که از خورشید اول جدا شده بود حمله کرد و آن را فرو برد و سیاه شد پس تعبیر این واقعه آن است که پسر من حسین علیه السّلام را پسر معاویه مى‌کشد پس آفتاب سیاه مى‌شود و افق تاریک مى‌گردد. اما آن ستاره‌هاى سیاه که زمین را از هر جا فرو گرفته‌اند پس آنان بنى امیه‌اند».
مجله اینترنتی تحلیلک
