کاشت مو و بررسی انواع آن

ریزش مو یکی از مشکلاتی است که افراد زیادی درگیر آن هستند. روش های مختلفی برای درمان این ریزش وجود دارد. اما در بعضی مواقع هیچ روشی نتیجه مطلوب به شما نمی دهد و در انتها باید کاشت مو را انتخاب کنید. ما در این بخش تلاش کردیم تا به شما بگوییم کاشت مو چیست و انواع کاشت مو را بررسی کرده ایم.

با ما همراه باشید.

کاشت مو

کاشت مو یا پیوند موی طبیعی، به برداشت و انتقال فولیکول مو از قسمت های قابل برداشت (بانک مو یا donor area) و یا قسمت هایی از بدن مثل ریش و سینه و کاشت آن در قسمت هایی که دچار ریزش (طاس) شده اند، گفته می شود.

متقاضیان کاشت مو آقایانی هستند که از طاسی وراثتی و یا ریزش مو رنج می برند و زیبابی و جذابیت آن ها تحت شعاع این طاسی قرار گرفته است.

کاشت مو برای چه کسانی کاربرد دارد؟

کاشت مو می تواند هم برای آقایان و هم برای خانم ها مورد استفاده قرار گیرد و خوشبختانه باید گفت که افراد با نژادها و سن های مختلف، سال ها است که با استفاده از این متد توانسته اند رشد موی طبیعی داشته باشند.

کاشت مو به منظور درمان ریزش مو می تواند برای افراد زیر مناسب باشد:

• برای مردانی که دچار ریزش آندروژنیک هستند.
• برای افرادی که موی خود را در سوانح سوختگی از دست داده اند.
• برای افرادی که از مزوتراپی مو جواب نگرفته اند.
• کاشت مو در محل اسکار افرادی که تمایل دارند اسکارهای موجود در سر خود را به واسطه‌ی موها بپوشانند.

بررسی علل ریزش مو قبل از عمل کاشت موی سر

قبل از اقدام به جراحی کاشت مو سر، باید علل ریزش مو بررسی شود تا بتوان تصمیم درستی در مورد انجام یا عدم انجام جراحی گرفت.

همان طور که می دانید، علل متعددی در ریزش و کم پشت آن نقش دارد. عواملی مانند وراثت، تنش های روحی، تغذیه نامناسب از عواملی هستند که در ریزش مو دخیل هستند.

نظر نهایی در مورد صلاحیت افراد برای انجام این جراحی توسط جراح متخصص صورت می‌گیرد. در صورتی که مصرف داروهای خاص سبب ریزش مو شوند، فرد نمی تواند عمل کاشت مو سر را انجام دهد.

فردی که قرار است جراحی برای کاشت موی سر انجام دهد، باید از یک الگوی طاسی مشخص برخوردار باشد.

سن متقاضیان جراحی کاشت موی سر

در عمل کاشت موی سر سن متقاضیان از اهیمت زیادی برخوردار است. بهتر است که این عمل برای افراد کمتر از ۲۵ سال انجام نشود و این عمل در سن های بالاتر صورت پذیرد. در واقع این افراد برای کاشت مو مناسب نیستند.

تغییرات ناحیه کاشت مو و تغییرات ناحیه اهدا کننده مو

یک روز بعد از کاشت:

دلمه‌هایی که در اثر کاشت گرافت‌ها به وجود آمده را باید با شامپو مخصوصی که پزشک توصیه کرده، با احتیاط شستشو داد. علائم احتمالی: احساس درد، لمسی و سوزش

دو الی سه روز بعد از کاشت:

بهبود نسبی جای دلمه‌ها، ایجاد علائمی مانند التهاب و تورم نسبتا خفیف پوست سر تسکین درد و کاهش نسبی بی حسی پوست سر نسبت به روز قبل

بعد از گذشت یک هفته:

رفع حداکثری علائم التهاب، شروع به رشد کردن فولیکول‌های کاشته شده، زبر شدن پوست سر در اثر رشد کم فولیکول‌ها در بیشتر افراد درد این ناحیه کاملا از بین می‌رود.، همچنین غالبا بی حسی را دیگر تجربه نخواهند کرد.

بعد از گذشت دو هفته:

شوک! موهای کاشته شده شروع به ریزش می‌کنند، اما ریشه (گرافت) آن‌ها در جای خود باقی هستند. بنابراین نباید نگران شد اگر روش FUT انجام شده باشد، بخیه‌های ناحیه اهدا کننده شروع به جذب شدن می‌نمایند.

پس از گذشت یک ماه:

در ظاهر فرد به دوران قبل از کاشت خود می‌رسد و ناحیه کاشت دوباره خالی به نظر خواهد رسید. به این مرحله فاز استراحت می‌گویند. رنگ و اصلاح مو در این مرحله امکان پذیر است. ملتهب و حساس بودن ناحیه اهدا کننده هنوز ادامه دارد و نیازمند مراقبت دقیق و شدید است.

پس از گذشت ۵ ماه:

رشد ضعیف موهای تازه کاشته شده به صورت تارهای نازک و کم جان رفع حداکثری علائم سابق

پس از گذشت حدود ۹ ماه:

ادامه ضخیم شدن تارهای مو، امکان اصلاح مو وجود دارد. بهبود کامل منطقه اهدا کننده مو و عادی شدن وضعیت حساسیت سر

پس از گذشت ۱۰ ماه:

انجام اولین معاینه توسط پزشک و تصمیم گیری در مورد نیاز یا عدم نیاز به جلسه دوم کاشت مو / بررسی همه جانبه ناحیه اهدا کننده توسط پزشک

پس از گذشت ۱ سال:

رشد موها و پر شدن ناحیه کاشت بدون علامت غیر طبیعی

بعد از گذشت ۲ سال:

تراکم حداکثری حجم موی طبیعی بدون علامت غیر طبیعی

انواع کاشت مو

بررسی انواع کاشت مو

روش‌های کاشت تنوع بالایی دارند و این باعث شده که تعداد بیشتری از متقاضیان کاشت بتوانند کاشت موی موثر و با تراکم عالی دریافت کنند.

تفاوت اصلی انواع کاشت مو در شیوه‌ و تکنیک برداشت گرافت‌ها است. مثلاً در روش FUT برداشت به شکل نواری انجام می‌شود و در روش FIT فولیکول‌ها را به شکل واحدی استخراج می‌کنیم.

بررسی روش کاشت موی FUT

در گذشته وقتی از کاشت موی سر حرف می‌زدیم، همه بلافاصله به یاد زخم‌های نواری پشت سر می‌افتادند. زخم نواری نشانه‌ی اصلی کاشت به روش FUT است. در این روش پزشک از پوست پشت سر یا بالای گوش شما نواری از پوست را برداشت می‌کند. سپس در زیر میکروسکوپ فولیکول‌های موجود در نوار پوستی را استخراج کرده و دانه به دانه در محل‌های خالی پوست سر می‌کارد.

زمانی که روش FUT ابداع شد به شکلی بدون رقیب بهترین روش کاشت به حساب می‌آمد. با ابداع روش FIT و روش‌های جدیدتر مثل SUT و Micro FIT طرفداران این روش کمتر شدند ولی هنوز هم به عنوان یکی از موثرترین روش‌های کاشت در دنیا شناخته می‌شود.

مزایا و برتری‌های روش FUT

روش FUT (به علت دشواری کمتر و سرعت بیشتر) هزینه‌های کمتری نسبت به سایر روش‌ها دارد.
کل مراحل کاشت به روش FUT در یک روز انجام می‌شود.
برای کاشت به روش FUT نیازی به تراشیدن موها نیست.
چون FUT سریع‌تر است، فولیکول‌ها مدت کمتری خارج از بدن هستند و احتمال آسیب دیدنشان کمتر می‌شود.
فرآیند استخراج فولیکول‌ها در روش FUT در زیر میکروسکوپ انجام می‌شود. برای همین تعداد فولیکول‌های سالم استخراج شده در واحد زمان بیشتر است. همچنین درصد خطای ناشی از ابزار جراحی کمتر می‌شود.
فولیکول‌های استخراج شده در روش FUT دائمی‌ترین موها را دارند. قوی‌ترین فولیکول‌های سر به شکلی متراکم در محلی قرار گرفته‌اند که برداشت نواری پوست از آن منطقه انجام می‌شود.

معایب و محدودیت‌های روش FUT

بزرگ‌ترین عیب روش FUT جای زخم نواری در محل بانک مو است. برش نواری پوست عملی تهاجمی است و با خونریزی همراه است.
زخم‌های بزرگ‌تر سخت‌تر خوب می‌شوند. زخم‌های سایر روش‌های کاشت مو مثل FIT، SUT یا MicroFIT به شکل سوراخ‌هایی با قطر کمتر از یک میلی‌متر هستند. اما زخم روش FUT بزرگ است.

به همین جهت هم مدت بیشتری طول می‌کشد که خوب شود و هم ممکن است مدت بیشتری باعث ناراحتی و درد شما شود.

بعد از کاشت به روش FUT نباید ورزش‌های سنگین انجام دهید زیرا خطر بزرگ شدن جای زخم و گوشتی شدن آن وجود دارد.

کسانی که پوست سر سفتی دارند یا پوست‌شان انعطاف‌پذیری مناسبی ندارد نمی‌توانند با روش FUT مو بکارند. همچنین در متقاضیان جوان، افراد ورزشکار و افراد با سابقه‌ی ایجاد زخم‌ها گوشتی بهتر است از روش FUT استفاده نشود.

با استفاده از روش FUT نمی‌توان موهای ظریف پایین گردن، موهای صورت و موهای بدن را برداشت کرد.

انواع کاشت مو

کاشت مو به روش FIT

در روش FIT و سایر روش‌های برپایه‌ی آن مثل روش SUT و MicroFIT جراح از ابزار خاصی استفاده می‌کند که با ایجاد سوراخ‌هایی به قطر ۱ میلی‌متر و کمتر، تنها یک واحد فولیکولی را از سر خارج می‌کند.

این ابزار در روش‌های مختف به شکل‌ها متفاوتی است ولی در روش FIT «پانچ میلیمتری» نام دارد.

به کمک ابزارهای دقیق برداشت و روش FIT دیگر نیازی به ایجاد برش بر روی سر نیست.

پس خبری از خونریزی و بخیه هم نیست. ابزار برداشت سوراخ‌هایی میکروسکوپی روی سر ایجاد می‌کند، خونریزی آن یک قطره هم نمی‌شود و بدون نیاز به بخیه التیام می‌یابد.

برای همین روش FIT به کاشت موی بدون جراحی معروف شد.

البته این روش هنوز هم یک عمل جراحی محسوب می‌شود چون نیاز به اتاق جراحی، پزشکان ماهر، تیم درمانی و وسایل دیگر دارد. با این وجود روش FIT آن‌قدر کم‌تهاجمی است که با لقب «بدون جراحی» یا «غیر جراحی» شناخته می‌شود.

مزایا و برتری‌های روش FIT

مهم‌ترین مزیت روش FIT کم‌تهاجمی بودن آن است. در این روش دیگر از زخم نواری خبری نیست. زخم‌های بسیار کوچک ایجاد شده به سرعت خوب می‌شوند و معمولاً درد و ناراحتی نیز ندارند.

انعطاف‌پذیری کم پوست سر یا سابقه‌ی ایجاد زخم‌های گوشتی برای متقاضیان کاشت به روش FIT محدودیتی ایجاد نمی‌کنند و بهترین روش کاشت برای این افراد روش FIT یا سایر روش‌های برپایه‌ی آن (مثل SUT یا MFIT) است.

در روش FIT می‌توان از موهای نازک‌تر را برداشت کرد که برای طبیعی‌سازی کاشت کاربرد دارند. همچنین می‌توان از فولیکول‌هایی از ناحیه ریش یا بدن استخراج کرد که به روش BHT معروف است.

بعد از کاشت مو محدودیتی برای ورزش و فعالیت‌های بدنی وجود ندارد.

معایب و محدودیت‌های روش FIT

همانطور که گفتیم در روش FIT برداشت و استخراج فولیکول‌ها به شکل واحدی انجام می‌شود. یعنی جراح برای استخراج مثلاً ۱۰۰۰ فولیکول باید ۱۰۰۰ سوراخ کوچک روی پوست شما ایجاد کند و هر بار فولیکول‌ها را با دقت بالایی بیرون بکشد.

این کار در روش FUT ساده‌تر است چون زیر میکروسکوپ و در خارج از بدن انجام می‌شود. اما در FIT جراح مستقیم روی پوست سر شما کار می‌کند.

اجرای روش FIT نیاز به مهارت و تجربه‌ی بالای جراح دارد. هرچه جراح ماهرتر باشد، محدودیت‌های روش کمتر می‌شوند.

با توجه به توضیحاتی که دادیم، اولین گروه از معایب و محدودیت‌های روش FIT چنین می‌شود:

مراحل ایجاد سوراخ‌های ریز و استخراج فولیکول‌ها با ابزارهای دستی (پانج و پنس) بسیار زمان‌بر است.

به طور کلی درصد فولیکول‌های سالم استخراج شده کمی کمتر از روش FUT است. البته مهارت جراح در این مورد تعیین کننده است و می تواند آن را به زیر ۵ درصد برساند.

فولیکول‌ها زمان بیشتری را در خارج از بدن سپری می‌کنند و احتمال آسیب دیدنشان بیشتر است.

جدا از محدودیت‌های مربوط به سرعت، روش FIT مشکل دیگری هم دارد. به طور کلی کیفیت فولیکول‌های برداشت شده در این روش مقداری کمتر از روش FUT است.

کمی پیش‌تر اشاره کردیم که دائمی‌ترین موهای سر به صورت متراکم در ناحیه‌ای قرار گرفته‌اند که برداشت نواری پوست در روش FUT از آنجا صورت می‌گیرد.

در روش FIT باید سوراخ‌های برداشت فولیکول‌ مو را با فواصل مشخصی ایجاد کنیم. اگر سوراخ‌ها خیلی به هم نزدیک باشند، خطر ایجاد اسکار وجود دارد.

در روش FIT فولیکول‌ها را باید از ناحیه‌ای با وسعت ۵ برابر بیشتر از آن نوار پوستی در روش FUT برداشت کنیم.

به این ترتیب خواه‌ناخواه مجبور به استخراج تعدادی فولیکول کم‌کیفیت می‌شویم که احتمالاً در آینده دچار ریزش می‌شوند. به همین علت برای کسانی که تراکم کمی در بانک مو دارند، احتمالاً روش FUT بهترین روش کاشت مو است.

پس محدودیت بعدی چنین می‌شود:

در روش FIT احتمال برداشت فولیکول‌های کم کیفیتی که ممکن است در آینده دچار ریزش بشوند، بیشتر است.
سایر محدودیت‌های روش FIT شامل موارد زیر هستند:

روش FIT زمان‌بر است و معمولاً برای رسیدن به تراکم‌های بالا به دو روز کار نیاز دارد.
این روش به علت زمان‌بری و دشواری گران‌تر است.
موهای سر حتماً باید تراشیده شوند.

یک نکته‌ی مهم: در نظر داشته باشید در حالتی که جراح در مورد هر دو روش کاشت مو تجربه و مهارت یکسانی داشته باشد، نتایج روش FUT بهتر و مطلوب‌تر است.

انواع کاشت مو

روش‌های جدیدتر کاشت مو

گفتیم علت ابداع روش FIT، تهاجمی‌ بودن روش FUT بود.

روش FIT کم‌تهاجمی بود ولی همانطور که اشاره کردیم، محدودیت‌ها و معایبی داشت. به مرور زمان تکنیک‌های جدیدی بر پایه‌ی روش FIT ابداع شدند که مشکلات این روش را برطرف و محدودیت‌هایش را بهبود بخشیدند.

روش‌های جدیدتر بهتر، سریع‌تر و موثرترند ولی بازهم نمی‌توان یکی‌شان را به عنوان بهترین روش کاشت مو معرفی کرد.

کاشت مو به روش SUT

در کاشت SUT برای استخراج گرافت‌ها از دستگاهی خودکار استفاده می‌شود. روش SUT از همان قوانینی تبعیت می‌کند که در روش FIT وجود دارد ولی استفاده از دستگاه اتوماتیک سرعت کار را بالا می‌برد.

مزایا و معایب روش SUT

تمامی مزایا و معایب روش FIT برای روش SUT نیز صادق است؛ اما برخی از معایب روش FIT برطرف شده‌اند:

سرعت بالاتر و امکان کاشت مو کامل در یک جلسه

اگر جراح تبحر کافی در کار با دستگاه را داشته باشد، خطر آسیب به گرافت‌ها کمتر و دقت برداشت بیشتر از روش FIT است. ولی اگر جراح مهارت کافی را نداشته باشد، خطر صدمه‌ دیدن گرافت‌ها بیشتر از روش FIT می‌شود.

همچنان کیفیت گرافت‌ها کمتر و خطر آسیب دیدن آن‌ها بیشتر از روش FUT است.

هزینه روش SUT بیشتر از روش‌های FIT و FUT است.

کاشت مو به روش Micro FIT

کاشت به روش Micro FIT یا MFIT جدیدترین تکنولوژی برداشت مو است.

این روش همانند روش FIT فولیکول‌ها را به شکل واحدی استخراج می‌کند. تفاوت میکرو اف آی تی با سایر روش‌های کاشت استفاده از ابزارهای بسیار دقیق‌تر و ظریف‌تر برای برداشت موها است.

به طور کلی در بین روش‌های زیر مجموعه روش FIT، می‌توان از Micro FIT به عنوان بهترین روش کاشت نام برد.

مزایا و معایب روش Micro FIT

تمامی مزایا و معایب روش FIT برای روش Micro FIT نیز صادق است؛ اما برخی از معایب روش FIT برطرف شده‌اند:

استفاده از ابزار دقیق‌تر باعث بهبود کیفیت گرافت‌ها و زیباتر شدن نتایج کاشت می‌شود.
امکان کاشت بدون تراشیدن سر وجود دارد.
هزینه بالاتر نسبت به سایر روش‌های کاشت
نیاز به بانک موی قوی با امکان برداشت ظریف فولیکول‌های مو

انواع کاشت مو

کاشت مو به روش ترکیبی

در روش ترکیبی همانطور که از نامش پیدا است از روش‌های FUT و FIT به طور همزمان استفاده می‌شود. این روش برای کسانی مناسب است که بانک موی قوی دارند و می‌خواهند به تراکم بالا برسند.

در روش ترکیبی اکثر فولیکول‌ها به کمک روش FUT برداشت می‌شود و از روش FIT برای بهبود نتایج و افزایش تراکم استفاده می‌شود.

مزایا و معایب روش ترکیبی

گرافت‌ها کیفیت بالایی دارند، دائمی‌تر هستند و احتمال آسیب دیدنشان کمتر است.
رسیدن به تراکم‌های بالا در یک جلسه ممکن است.
نیاز به بانک موی قوی دارد.
به علت برداشت نواری پوست تهاجمی است، خونریزی داشته و نیاز به بخیه زدن دارد.

کاشت به روش BHT

در روش BHT از موهای بدن (ریش، سینه و پشت) استفاده می‌شود. این روش نیز بر پایه FIT است و می‌توان در آن از تکنیک‌های SUT و MFIT نیز بهره برد.

روش BHT برای افزایش تراکم و بهبود نتایج کاشت استفاده می‌شود چون تعداد گرافت‌های قابل برداشت از بدن بسیار محدود هستند پس انتخاب این روش به عنوان روش اصلی کاشت مناسب نیست و توصیه نمی‌شود.

منبع: خانه سفید

مجله اینترنتی تحلیلک