رستاخیز کلمات
گزینش فردوسی / محمدرضا شفیعی کدکنی
ببینید گزینش فردوسی در تقابلِ واژه‌ها، چه فرمی به وجود آورده است که تمامِ معمارانِ زبانِ فارسی در برابر آن جز درماندگی و عجز چیزی ندارند:
ببینیم تا اسبِ اسفندیار
سوی آخُر آید همی بی سوار
و یا باره‌ی رستمِ جنگجوی
به ایوان نهد بی خداوند روی
گزینشِ فردوسی در تقابل واژه‌ها، چه فرمی به وجود آورده است که تمامِ معمارانِ زبان فارسی در برابر آن جز درماندگی و عجز چیزی ندارند!
تقابلِ [اسب/ باره] [اسفندیار/ رستم جنگجوی] [آخُر/ ایوان] [آید/ روی نهد] [بی سوار/ بی خداوند].
تقابل حضور[همی] برای فعل «آید» و غیاب هرگونه قیدی برای «روی نهادن»
برای فردوسی آید/ می آید/ همی آید تفاوت معناشناسیک وجود دارد.
مثل قا‌آنی نیست که هر جا مصراعی خالی ماند یک عدد «همی» مثل نیم خشت بیاورد تا «فَعِل» ها برابر شوند.
رستاخیز کلمات/ محمدرضاشفیعی کدکنی
مجله اینترنتی تحلیلک
