ونسان ون‌گوگ، نقاش هلندي در دسامبر۱۸۸۳ بعد از دو سال دوري از خانواده به دليل مشاجره با پدرش و طرد شدن توسط او، به خانه بازگشت اما استقبال سرد خانواده از او ون‌گوگ را مأيوس کرد. نقاش معروف نامه‌اي به برادرش تئو نوشت و در آن عنوان کرد که قلبش شکسته است. ون‌گوگ در اين نامه براي برادرش نوشت: من دلم براي پدرم و امثال او مي‌سوزد؛ حتي از آن‌ها ناراضي نيستم، مي‌دانم که آن‌ها خود از من بدبخت تر هستند. حتي نور درون آن‌ها نوري سياه است که تاريکي را ساطع مي‌کند. اين نامه‌اي بود که ون‌گوگ درباره پدر خود براي دوست و برادرش نوشت، پدري که دليل اصلي ابتلاي اين هنرمند به اختلال دوقطبي بود. بيماري اي که در نهايت او را به خودکشي سوق داد. اما ون‌گوگ تنها هنرمندي نيست که از جانب خانواده زخم خورده، بلکه هنرمندان ديگري نيز بوده‌اند که داستان‌هايي غم انگيز و مشابه ون‌گوگ دارند، هنرمنداني که از جانب خانواده آسيب ديدند.

ادوراد مونک، نقاش نروژي نيز به خاطر پدر خشن و الکلي خود گرفتار بيماري‌هاي روحي شده بود. او در سال ۱۸۶۳ متولد شد. مادرش را وقتي خيلي کوچک بود از دست داد و چيزي از او به خاطر نداشت. مونک در خانه‌اي که فاقد تهويه مناسب بود زندگي مي‌کرد که اين موضوع سبب بيماري او و خواهرش شده بود.

ادوارد مونک و خواهرش از هيچ مراقبت بهداشتي بهره نمي‌بردند و دچار بيماري هايي نظير آسم و برونشيت شده بودند. مونک آسيب هاي روحي زيادي را در کودکي متحمل شده بود. يکي از خاطرات تلخ او در کودکي اين بود که نيمه‌ شبي پدرش او را بيدار کرد تا مرگ خواهرش را به چشم ببيند.

تابلوهاي اين نقاش از جمله تابلو معروف «جيغ»، انعکاس واضحي از حجم زياد اختلالات رواني و مشکلات روحي او هستند. وضعيت بد روحي سبب شد تا مونک دست به خودکشي بزند که ناموفق بود. او سپس به چندين مرکز روانپزشکي مراجعه کرد اما بي فايده بود و پس از آن مجددا اقدام به خودکشي کرد اما او در نهايت ۸۰ سال عمر کرد.

جيمز انسور، نقاش بلژيکي (۱۸۶۰-۱۹۴۹) ديگر هنرمندي است که از جانب خانواده آسيب ديده و اين آسيب ها را در آثار نقاشي‌اش منعکس کرده است. او در خانه اي با فضايي متشنج و ناآرام متولد شد. پدرش بيکار و معتاد به انواع مواد مخدر از جمله الکل و هروئين بود. در مقابل، مادر جيمز انسور براي امرار معاش خانواده تلاش مي‌کرد و چون درآمد زنان در آن دوره کم بود او مجبور بود چندين کار مختلف را انجام دهد. اين نقاش، خانواده اي فقير داشت که از نظر سلامتي و تغذيه وضع مناسبي نداشتند. نبود مادر به سبب کار زياد و پدرِ غرق شده در اعتياد، خانواده آن‌ها را از هم گسيخته و مضطرب کرده بود. خود انسور به قدري لاغر بود که بعدها تصاوير خود و خانواده‌اش را به شکل اسکلت‌هايي ترسناک ترسيم کرده است.

تابلو زير اثري از جيمز انسور است که دعواي دو اسکلت بر سر غذا را نمايش مي‌دهد. او با ترسيم اين اثر به شرايط خانواده‌اش در آن زمان اشاره کرده است.