قنداق کردن نوزاد
قنداق کردن نوزاد به حالتی گفته می شود که دست و پای نوزادان با استفاده از یک پارچه در کنار بدنشان نگه داشته می شود و به دلیل آن که اکثرا قنداق پیچ کردن نامناسب و به شکل محکم پیچیدن پاها و گاهی حتی با استفاده از پتوها یا پارچه های ضخیمی انجام می شود که باعث گرم شدن بیش از حد بدن نوزادان و مشکلاتی در تکامل مناسب مفاصل ران کودکان، به ویژه در نوزادانی که مبتلا به در رفتگی مادر زادی مفصل بوده اند و این مشکل به هر علتی تشخیص داده نشده است، می شود. بیشتر پزشکان اطفال قنداق کردن را کار درستی نمی دانند.
در ضمن اگر کودک در سنی است که قادر به غلتیدن شده ممکن است هنگام غلت زدن، راه تنفس اش با پتو یا هر چیز دیگری که زیر او قرار دارد بسته و باعث خفگی کودک شود.
خطر مرگ ناگهانی نوزاد یکی از دلایل اصلی منع قنداق کردن نوزاد است.
شرایط قنداق کردن بچه
با وجود این اگر نوزادتان در طول خواب خیلی تکان می خورد و با تکان دادن دست و پاهایش مدام از خواب می پرد، شاید با اجازه و تایید پزشکتان بتوانید او را گاهی در یک “قنداق فرنگی” که لباس نازک و سبکی است و پایین پای نوزاد فضای کافی وجود داشته باشد که بتواند پاهای خود را خم کند و به اطراف حرکت دهد، بگذارید. ولی حتی اگر قنداق فرنگی به تن نوزاد کرده اید او را جایی بگذارید که بتوانید بر او نظارت داشته باشید تا مطمئن شوید روی شکمش نمی غلتد و دهان و صورتش روی تشک قرار نمی گیرد.
آکادمی طب اطفال آمریکا پیشنهاد می کند که قنداق کردن نوزاد تا ٢ ماهگی ادامه پیدا کند و این زمانی است که نوزاد به تدریج شروع به غلت زدن می کند.
بیشتر بخوانید: پس زدن سینه مادر توسط نوزاد
با تشکر از دکتر شادی مدرس
مجله اینترنتی تحلیلک
