همراهان همیشگی مجله اینترنتی تحلیلک؛ در این مطلب با زندگینامه پروفسور توفیق موسیوند مخترع قلب مصنوعی آشنا می شویم.

دکتر توفیق موسیوند از همان دوران نوجوانی و جوانی خود مشتاق به خواندن و یادگیری مطالب جدید بود و همین ویژگی به او کمک کرد که از محیط روستا خارج شده و در شهر تهران به تحصیل بپردازد. او در دانشگاه تهران تحصیلات مقدماتی خود را در رشته مهندسی کشاورزی با بالاترین سطح نمرات به پایان رساند، اما روحیه پرسش گری و مشتاق به علم او هیچ گاه خاموش نشد و برای ادامه تحصیل و پژوهش به کانادا مهاجرت کرد.

زندگینامه پروفسور توفیق موسیوند

توفیق موسیوند در سال ۱۳۱۵ در روستای ورکانه استان همدان به دنیا آمد. شغل خانوادگی خاندان موسیوند دامپروری بود. توفیق موسیوند در دوران کودکی و نوجوانی به چوپانی در دشت های پهناور استان همدان مشغول بود.

او به دلیل هوش سرشار و توانایی های زیاد در عرصه علم توانست بورسیه دانشگاه کانادا را به دست بیاورد و تحصیل خود را در دانشگاه آلبرتای کانادا ادامه دهد. توفیق موسیوند با تلاش و کوشش فراوان خود سال های ابتدایی اش را در کانادا به یادگیری زبان و تحصیل در طول روز می گذراند. از طرفی به دلیل مهاجرت و هزینه های بسیار زیاد زندگی مجبور بود برای گذران زندگی کاری هم برای کسب درآمد انجام دهد.

استاد توفیق موسیوند در سال های اول تحصیل خود، شب ها کارهای طاقت فرسای زیادی را انجام داد تا توانست مخارج خود و خانواده اش را تامین کند و از دانشگاه در رشته های مدیریت و مهندسی مکانیک فارغ التحصیل شود. وی بعد از تلاش های شبانه روزی خود در راه علم و دانش؛ مدرک دکترای پزشکی و فوق تخصص جراحی قلبش را در کانادا اخذ کرد. پس از فارغ التحصیلی اش و آشنایی استادان و دانشمندان دانشگاه با او، در دهه ۱۹۷۰ سمت های متعددی را به عنوان یک مهندس حرفه ای در دانشگاه بر عهده داشت تا زیربنای یک آلبرتای جدید را پی ریزی و آماده سازی کند.

پروفسور موسیوند چند سال بعد با همسر و دو پسرش به کلیولند در اوهایو نقل مکان کرده و روح پرسش گرش او را برای یافتن راه کارهای جدید علمی پزشکی به دانشگاه بازگرداند.

او تحصیلات را در حوزه علوم پزشکی در دانشگاه آکرون و کالج پزشکی شمال شرقی دانشگاه اوهایو شروع کرد و در این جا بود که ارتباط بسیار قوی و مفیدی بین علوم مهندسی و پزشکی ایجاد شد که نتیجه این ارتباط، جرقه های کشفیات جدید و مفید استاد و دیگر دانشمندان بود.

پروفسور در دانشگاه آکرون و کالج پزشکی شمال شرقی دانشگاه به تحصیل پزشکی پرداخت و دکتر ویلبرت کلون از انستیتوی قلب پس از ۳ سال کار پروفسور موسیوند در کلینیک کلیولند اوتاوا از او درخواست کرد تا سرپرستی تیم قلب مصنوعی این انستیتو را بر عهده گیرد. در این زمان بود که تلفیق علوم مهندسی و پزشکی به او کمک کرد تا به دانش نوینی در زمینه اعضای مصنوعی دست یافته و بتواند بعد از مدتی قلب مصنوعی انسان را اختراع کند.

استاد توفیق موسیوند در یکی از مجامع علمی درباره این اختراع خود گفت:

«من بسیار انسان هایی را دیده ام که در سنین مختلف جوانی، نوجوانی، میان سالی و پیری دچار سکته قلبی می شوند و می میرند. این جمله بسیار تلخ و سختی است هنگامی که دکتر می گوید که قلب شخص بیمار از کار افتاده است و دیگر به صورت طبیعی و خوب کار نمی کند و من بسیار بسیار متاثر و ناراحت می شوم و همین دلیلی شد تا به فکر یک راه حل برای این مشکل بزرگ باشم.»

از آن به بعد شهرت وی عالم گیر شد و وی ریاست بسیاری از هیئت های علمی و تخصصی و سمت استادی در رشته های جراحی قلب و مهندسی در دانشگاه های اوتاوا و کارلتون را بر عهده گرفت.

پروفسور توفیق موسیوند که به Tofy Mousivand مشهور است، اختراعات بسیاری را به ثبت رسانده است که مهم ترین آنها قلب مصنوعی بود. این اختراع شامل تکنولوژی بای پس می باشد؛ یعنی توانایی کنترل از راه دور را دارد که پس از قرار گرفتن در بدن بیمار می تواند از طریق ماهواره، اینترنت و تلفن از وضعیت آن اطلاع یافت و همچنین از وضعیت سلامت بیمار آگاه شد؛ همچنین امکان ارسال برق به آن بدون ایجاد سوراخ در بدن را نیز دارد که این فرآیند از طریق سیستم الکترومغناطیسی فراهم می شود.

از دیگر اختراعات مهم استاد توفیق موسیوند می توان به تعیین DNA انسان با اثر انگشت و بدون نیاز به قطره ای خون اشاره کرد. این دست آورد بسیار مهم برای تشخیص هویت مردگان در سوانح و اتفاقات بسیار زیاد استفاده می شود. هم چنین برای نوزادان و بیماران قلبی نیز کاربردهای بسیار زیادی دارد.

پروفسور موسیوند ۱۴۴ اختراع پزشکی دیگر را نیز در کارنامه درخشان خود دارد؛ از جمله ساخت زیرپیراهنی که می تواند فشار خون و کارکرد قلب را در کسانی که قلب شان خوب کار نمی کند کنترل کند، از مهم ترین اختراعات و عناوین علمی او به شمار می آید.

بیشتر بخوانید: زندگینامه جبار باغچه بان

وی مدیریت بخش دستگاه های قلبی عروقی در بخش قلب و بخش های تجهیزات پزشکی دانشگاه اوتاوا را بر عهده دارد. هم چنین استاد موسیوند در فرهنگستان علوم پزشکی ایران در سال ۱۳۷۷ به صورت افتخاری عضویت یافت.

ایشان پس از ۳۷ سال دوری از وطن، در سال ۱۳۸۱ در سفری به ایران بازگشتند. وی که برای شرکت در همایش بین المللی بوعلی سینا دعوت شده بود به زادگاهش بازگشت و با خانواده و اهالی شهرش دیدار کرد و از آن جایی که استاد موسیوند بسیار انسان خیری بود و به فکر انسان ها بود، در این سفر آمادگی خود را برای تاسیس دانشگاه و بیمارستانی بزرگ در کیش با هزینه شخصی خود اعلام کرد.

علاقه این دانشمند برجسته ایرانی به زادگاه و وطنش تنها به این کار خلاصه نشد و در همایش بین المللی بوعلی سینا پشت تریبون رفته و این چنین گفت:

«آمده ام تا سری به زادگاهم، ورکانه بزنم و گله گوسفندها را ببینم و به آسمان صاف و پر ستاره خیره بشوم و بار دیگر به سال های دور کودکی ام بازگردم و آن نقطه عزیمتی را بیابم که هرگز فراموشش نکرده و نمی کنم. راستش من با یاد کودکی آرامش پیدا می کنم. آنجا هم همیشه دنبال خاطراتی بوده ام که در دنیای مدرن و پیچیده به من آرامش بدهد که آن ها را در چوپانی و در همان شب های مهتابی می یافتم. چوپانی انسان را به اصل خود و خدا و طبیعت نزدیک می کند.»

استاد توفیق موسیوند در سال ۱۹۹۷ برای جایزه شورای دست آوردهای سالانه علوم زیستی اوتاوا توسط دانشمندان کاندیدا شد و موفق به کسب آن جایزه ارزشمند در سال های ابتدایی فعالیت علمی خود در خارج از کشور شد.

پس از موفقیت های پی در پی استاد در زمینه های علمی و دریافت جایزه از رییس جمهور کانادا؛ به صورت افتخاری، به انجمن سلطنتی کانادا پیوست. وی در موسسه تحقیقات بهداشتی کانادا در سال ۲۰۱۰ جایزه «ترجمه علم» و همچنین جایزه «تحقیق حوزه سلامت» را دریافت کرد و همچنین در حوزه تحقیق درباره «رسیدگی به محدودیت های قانون» نیز در سال ۲۰۱۱ به عنوان محقق برتر معرفی شد و در نهایت موفق به دریافت مدال الماس جوبیلی از ملکه الیزابت دوم در سال ۲۰۱۳ شد.

استاد توفیق موسیوند در جشنواره افتخارات ۲۵ ساله دانشکده جایزه ارتقای حرفه ای پزشکی را در سال ۲۰۱۵ نیز دریافت کرد.

از تمامی این افتخارات و اختراعات که بگذریم، داستان زیباترین هدیه ای که پروفسور موسیوند دریافت کرده نیز بسیار خواندنی است. او این داستان را چنین نقل می کند:

«طبق قوانین مرسوم کانادا هدیه دادن به پزشکان و هدیه گرفتن از آن ها ممنوع است. یک روز دیدم شخصی از شبکه ای کانادایی به دفتر کارم در بیمارستان اوتاوا آمد و بسته ای را جلوی من گذاشت که از گرفتنش امتناع کردم. آن شخص خیلی اصرار داشت و همین باعث شد که بسته را باز کنم. هفت حلقه فیلم از همدان و زادگاهم روستای ورکانه بود که خودشان تهیه کرده بودند. گریه ام گرفت و به این فکر کردم که چطور برای یک شبکه کانادایی این قدر زادگاه من و آن خانه محقر سنگی اهمیت داشته که هزاران کیلومتر را طی کنند و از آن فیلم بسازند. آن ها این کار را کرده بودند که بدانند واقعا من یک چوپان در دره های کوه الوند بوده ام و این به جرأت مهم ترین هدیه زندگی من بود.»

امیدواریم از مطالعه زندگینامه پروفسور توفیق موسیوند لذت برده باشید.

مجله اینترنتی تحلیلک