ساقی سلیمانی منتقد سینما، تئاتر و ادبیات در نوشته ای به فیلم کوتاه یک آرایش ساده پرداخته است. این منتقد سینما در این نوشته‌ی خود که در اختیار مجله اینترنتی تحلیلک قرار داده، آورده است:
یک لوکیشن ساده
«فیلم کوتاه یک آرایش ساده ساخته پریسا آزمایش یک تجربه‌ی موفق چند وجهی است. منطق فیلم کوتاه را می توان در این اثر به درستی دید.
برشی از داستان با تمام تعلیق های لازم… در مواجهه با این فیلم تعلیق ها و اصل غافلگیری جذابیت پیگیری را برای مخاطب ایجاد می کند، کما اینکه مخاطب با پر گویی ها، چه در قالب صدای ذهن چه در قالب دیالوگ مشکل داشته باشد اما تکنیک های تصویری و چالش های متنی بر این کشمکش پیروز می شود.
نقش اصلی فیلم با چند عامل مهم مثل لوکیشن محدود و داستانی که تکلیف مشخصی از نظر حسی دارد، بازی خوبی را در آنچه اصطلاحا به آن بازی در کلوز آپ می گوییم اجرا می کند. در زمانی محدود، لوکیشنی محدود دو لایه از داستان یک فرد روایت می شود و فیلم در همین محدودیت ها به خوبی شکل می گیرد.
ترکیب رنگ و نور خوبی در طراحی صحنه و لباس فیلم اتفاق افتاده که از تجربه کارگردان می آید، او با مفهوم مینیمال آشنایی درستی دارد. آشنایی آزمایش با فضای تولید فیلم خیلی کمک کرده تا او برای تعریف و تصویر کشیدن چنین داستانی بسیار باور پذیر ظاهر شود و این برای هر فیلمنامه نویس یا کارگردانی درست ترین اتفاق است، اینکه بهترین فیلم شخصی ترین آن است را همه شنیده ایم.
او تصویر و زاویه‌ی دوربین خود را به خوبی می شناسد و دوربین منفعلی نسبت به قصه ندارد، یا به واقع می توان گفت دوربین شخصیت مستقلی در روایت داستان دارد. آنچه مسلم است در انتخاب داستان به دنبال موضوع پیچیده و خاصی نیست بلکه از یک نشخوار فکری ساده که همه‌ی ما گاهی به آن دچار هستیم الهام گرفته و فرم بیانی خود را انتخاب می کند. اینکه اتفاق در فرم می افتد، اینکه منطق فیلم کوتاه کم کردن است و نه کوتاه کردن و بسیاری از این موارد آموزشی و نکته های اساسی فیلم سازی مخصوصا فیلم سازی کوتاه را رعایت کرده و به خوبی در اثر نمود پیدا کرده.
اما آنچه مسلم است این است که این مواجهه تصویری می تواند او را سوق بدهد تا فرم دلخواهش را که شاید باز هم با تعلیق های زمانی و مکانی و از این دست همراه است، پیدا کند و گویا می خواهد از توضیح امور بکاهد و به تصویرهای قابل کشف برای مخاطب اضافه کند. اگر این اتفاق بی‌افتد، آنگونه که به عنوان مثال در همین فیلم، صحنه ای که بازیگر مرد چراغ را قبل استقبال از مهمانی که نمی بینیم روشن می کند و همان مفهوم روشنایی دروغین این رابطه را که پیش از آمدن مهمان ها در تاریکی بود می رساند، بدون شک با فرم های دلخواه و آرایشی ساده شاهد فیلم های موفق تری هم از این کارگردان خوش آتیه خواهیم بود.»
ساقی سلیمانی
نویسنده و منتقد سینما تیاتر و ادبیات
بیشتر بخوانید
مجله اینترنتی تحلیلک
