کلام نیما نغز و شنیدنی است و گلچین از باغ اشعارش آسان نیست؛ با این وصف یکی از زیباترین و دلنشین ترین اشعار او را با هم زمزمه می کنیم…

تو را من چشم در راهم شباهنگام

که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی

و زان دلخستگانت راست اندوهی فراهم

وجود این عشق در سرشت جمیع موجودات، مخمر و غیر مفارق است؛ چه اگر مفارق باشد و لازمه ذات آنها نباشد لازم می آید که به عشق دیگری محتاج شوند تا بتوانند آن عشق کلی را محافظت کنند و یا آن که قادر بر تحصیل آن باشند.

همگام من در این سفر پر خاطره‌ی پر مخاطره! بارها گفته ام و تو خوب می دانی که ارزش نهایی هر زندگی در حضور لحظه های سرشار از احساس خوشبختی در آن زندگی است.

چنین فرماید رئیس فلاسفه اسلام، شیخ الرئیس حسین بن عبدالله بن سینا در جواب سوال شیخ ابوعبدالله فقیه معصومی: این رساله ای که بنا به خواهش تو در بیان ماهیت عشق نوشته ام، مشتمل است بر هفت فصل…

در شبستان شعر کلاسیک همراه با شاعر ترانه های ناب خیام نیشابوری … این قافله عمر عجب می گذرد/ برخیز دمی که با طرب می گذرد/ ساقی غم فردای حریفان چه خوری/ پیش آر پیاله را که شب می گذرد

شیوانا و داستان تو لطف می کنی و دیگران وظیفه می پندارند … یکی از شاگردان مدرسه شیوانا هر روز صبح زود از خواب بیدار می شد و قبل از اینکه بقیه دوستانش بیدار شوند، حیاط و آشپزخانه مدرسه را نظافت می کرد و تمام زباله ها را بیرون می برد.

فردوسی یکی از مفاخر نام آور ملت ایران و مردی وطن پرست است که عشق به ایران و ایرانی به گونه ای در وجودش جاری بوده که بر آن شده تاریخ میهن خود و افتخارات گذشته آن را که در معرض خطر نیستی و فراموشی بوده احیا کند.