«زندگینامه مهاتما گاندی»
مهاتما گاندی رهبر سیاسی-معنوی و آزادی خواه هندوستان بود که توانست ملت هند را در راه آزادی از استعمار انگلستان رهبری کند. بی شک گاندی یکی از بزرگترین شخصیت های جهان معاصر بهشمار می رود که توانست خودکفایی را در سایه حقیقت به جامعه بحران زده خویش عرضه کند.
آنچه او را به عنوان یک اندیشمند و مبارز اجتماعی و سیاسی معرفی میکند، اندیشهها، تفکرات و راهبردهای عملی او در باب پرهیز از خشونت است. او با تفکرات و اندیشه هایی که داشت نه تنها نزد مردم کشورش بلکه در سراسر دنیا به محبوبیت زیادی رسید.
با ما باشید؛ زندگینامه مهاتما گاندی
زندگینامه مهاتما گاندی
تولد و سال های اولیه زندگی مهاتما گاندی
گاندی در سال ۱۸۶۹ (۱۰ مهر ۱۲۴۸) در در یک خانواده هندو در گجرات هند (پوربندر هند) متولد شد. گاندی جزو جامعهی پیشه وران هند بود. مادر او زنی بی سواد اما فداکار بود و اخلاص و عقاید پاکش اثری قوی روی روح گاندی داشت.
او از همان سنین کودکی با مرام آسیب نرساندن به موجودات زنده خو گرفت و به گیاهخواری، روزهداری برای خودسازی و خالص نمودن خویش و زندگی توأم با گذشت اعضای فرق و مذاهب مختلف کوشش ورزید. خانواده او از طبقه «وایشا» یا تجار هندی بودند. در هند، لقب “پدر ملت” به وی داده شده است.
بیشتر بخوانید: زندگینامه محمد زکریای رازی پایه گذار شیمی نوین
در جوانی او یک دانش آموز خوب بود اما این جوان خجالتی هیچ نشانی از رهبریت نداشت. با مرگ پدرش، ماهاتما به انگلستان سفر کرد تا در زمینهی قانون مدرک کسب کند. او با جامعهی گیاهخواران آشنا شد و از او درخواست کردند تا کتاب هندو باگاواد گیتا را برایشان ترجمه کند. این کتاب ادبیات حماسی، حسی از افتخار به نوشته های هندی که گیتا همانند مروارید آن بود را در گاندی ایجاد کرد.
در حدود این زمان، او همچنین کتاب مقدس انجیل را نیز مطالعه کرد و آموزه های عیسی مسیح در وی اثرات ژرفی گذاشت، خصوصاً تاکید بر فروتنی و بخشش.
او در سراسر عمرش طرفدار انجیل و باگاواد گیتا بود، اگرچه نسبت به جنبه هایی از هر دو این مذاهب دیدی انتقادی داشت.
سفر مهاتما گاندی به آفریقای جنوبی
ایشان پس از تکمیل مطالعاتش در زمینهی حقوق به هند بازگشت و به سپس برای تمرین قانون به آفریقای جنوبی فرستاده شد. در آفریقا او شاهد تبعیض نژادی و بی عدالتیهایی که اغلب هندیان تجربه میکردند بود و بابت این رفتارها شدیدا احساس ناراحتی می کرد.
آفریقای جنوبی اولین تجربهی گاندی برای اعتصاب و مخالفتهای مدنی بود. او نام این قیام غیر خشونت آمیز را ساتیاگراها گذاشت. علی رغم زندانی شدن برای مدتی کم، او همچنان از انگلیسیان تحت شرایط خاصی حمایت میکرد. به دلیل تلاش هایش در طول جنگ بور و شورش زولو، انگلیسیها به او یک نشان افتخار دادند.
بیشتر بخوانید: زندگینامه سهروردی بنیانگذار فلسفه اشراق
مهاتما گاندی و آغاز مبارزات
مهاتما گاندی در ۱۹۲۱ میلادی رهبری کنگره ملی هند را به دست گرفت. او در این دوران توانست اندیشه مبارزه بدون اسلحه خود را به مردمش بیاموزد و اسلحه استقلال و خودکفایی در سایه حقیقت را به جامعه بحران زده خویش عرضه کند.
یک سال بعد نخستین نشانه های اندیشه مبارزاتی خود را که تحریم کالاهای خارجی بود، بروز داد و در برابر همه اتهاماتی که به او وارد بود، سکوت اختیار کرد و با در پیش گرفتن مقاومت منفی، محکوم به ۶ سال زندان شد. در مدتی که گاندی در اسارت بود، توانست آثار اندیشمندان بزرگی همچون بیکن، کارلایل، راسکین، امرسون، تورو و تولستوی را در یک برنامه منظم مطالعه کند.
در ۱۹۲۵ میلادی نخستین روزه سیاسی خود را که هفت روز به طول انجامید در اعتراض به هم پیمانانش که نافرمانی می کردند، آغاز کرد.
نقطه عطف مبارزات او در ۱۹۳۰ میلادی بود که مردم هند را دعوت به اعتراض برای انحصار نمک به وسیله انگلیس کرد. قدرت مردم هند نخستین بار در این روز که یک راهپیمایی ۲۰۰ مایلی تا ساحل دریا بود، برای جهانیان به نمایش درآمد. گاندی و تعداد زیادی از معترضان در این روز دستگیر شدند.
پس از آزادی از زندان در ژانویه ۱۹۳۰ میلادی او راهی انگلیس می شود تا در یک کنفرانس شرکت کند. این سفر باعث دیدار او با رومن رولان و بنیتو موسولینی سیاستمدار ایتالیایی شد. او معتقد بود که استقلال سیاسی و تغییر روش زندگی مردم بدون تغییر دادن ذهنیات، روحیه و اخلاق آنان ممکن نخواهد شد. او همزمان در اجتماع خویش نیز با افکار منحط و عقب مانده مبارزه میکرد. در لا به لای همین مبارزات اجتماعی او بارها به وسیله مقامات انگلیسی دستگیر و زندانی شد.
بیشتر بخوانید: زندگینامه خسرو شکیبایی بازیگر و دوبلور بزرگ ایرانی
تا ۱۹۴۸ میلادی او بارها با انگلیسیها درباره استقلال هند به مذاکره نشست و سرانجام توانست در ۱۹۴۷ استقلال هند را به دست آورد. اما در همین روزگار بود که اختلافهای درونی برای تقسیم کشور به ۲ بخش هند و پاکستان آغاز شد. به دنبال کشته شدن هزاران تن و آوارگی های بسیار، این تجزیه صورت گرفت و او نتوانست مردمی را که دوستش داشتند با هم آشتی دهد.
او اعلام کرد که مهمترین نبرد او تلاشی بود که برای شکست شیاطین درونی ترسها و ناامنیهای خود به عمل آورده است. گاندی خلاصهای از اعتقادات خویش را در قالب «خداوند حقیقت است» مطرح نمود و بعدها دیدگاههای خویش را اصلاح کرد و بیان داشت که «حقیقت خداوند است». او فلسفه وجودی دین را در حقیقت و عشق و رمز موفقیت را در زدودن رفتارهای نادرست در هر دین و آیین میبیند و بر این نکته تأکید دارد که با محبت و عدم خشونت باید در پی اصلاح اجتماعی بود.
روش اعتراضی ماهاتما گاندی
ماهاتما گاندی همچنین پیروانش را تشویق می کرد تا انضباط درونی را نیز تمرین کنند تا برای استقلال آماده شوند. گاندی می گفت هندیان باید ثابت کنند که شایستگی استقلال را دارند. این عقیده برخلاف رهبرانی مانند آوربیندو بود که می گفتند استقلال هند درباره داشتن یک حکومت بهتر یا بدتر نیست بلکه این حق هند است که دولتی مستقل داشته باشد.
در طول جنبش استقلال خواهانه هند ماهاتما گاندی با افراد دیگری مانند سوبهاس چاندرا نیز درگیر شد، فردی که طرفدار مبارزه مستقیم برای سرنگونی انگلیس ها بود.
ماهاتما گاندی اگر در طول اعتراضات متوجه خشونت یا هرگونه شورش می شد، بلافاصله اعتصاب را لغو می کرد.
بیشتر بخوانید: زندگینامه آنتوان دوسنت اگزوپری خالق شازده کوچولو
دین و مذهب مهاتما گاندی
دین گاندی، هندو بودایی است اما گاندی همواره جویای حقیقت بود و معتقد بود در گرایش به آرامش، روح مسیر را در یک نور روشن تر می یابد و چیزی که گریزان و فریبنده است، خود را به صورتی کاملاً شفاف نشان می دهد. زندگی ما جستجویی طولانی و دشوار به دنبال حقیقت است.
ماهاتما گاندی گفته است هدف اصلی او در زندگی، داشتن بصیرت الهی است. او معتقد بود همه ادیان برابرند و به مطالعه تمام ادیان پرداخت. گاندی شدیداً به خدا اعتقاد داشت. او به دنبال عبادت خدا و ارتقای درک مذهبی خود بود. او از مذاهب متفاوتی الهام گرفت – برهما، بودا، اسلام، مسیحیت، هندوئیسم، بودیسم و همه آنها را در فلسفه خود به کار گرفت.
اصول گاندی همیشه ساده بودند و از باورهای سنتی هندو به نامهای ساتیا (حقیقت) و آهیمسا (عدم خشونت) گرفته شده است. بسیاری از هندوها گوشت نمیخورند و خام خوار هستند. به همین دلیل گاندی براساس همین سنتها رفتار میکرد.
بیشتر بخوانید: هفت چیز بدون هفت چیز دیگر خطرناک است
همسر و فرزندان مهاتما گاندی
کاستوربا گاندی، همسر ماهاتما گاندی در ۱۱ آوریل ۱۸۶۹ در هند چشم به جهان گشود. او رهبر آزادی خواه هندوستان و به “ما” به معنی مادر نزد مردم این کشور معروف بود. کاستوربا و ماهاتما در سال ۱۸۸۳ با هم ازدواج کردند. در این زمان آنها یک دختر ۱۴ ساله و یک پسر ۱۳ ساله بودند و والدینش هر دو آنها را اداره میکردند. در آن زمان در لندن پایتخت یک کشور امپریالیستی زندگی سختی را میگذراند، چرا که برای مادرش سوگند یاد کرده بود از خوردن گوشت، الکل و لاقیدی جنسی احتراز نماید.
بیشتر بخوانید: زندگینامه ارنستو چگوارا نویسنده و آزادی خواه قرن بیستم
کاستوربا در سال ۱۹۰۴ وارد صحنه سیاسی شد و در برخوردهای خشونت آمیز آفریقای جنوبی علیه مهاجران هندی اعتراض کرد و سپس دستگیر شد. او سرانجام در سال ۱۹۴۴ در زندان پونا درگذشت. ماهاتما و کاستوربا چهار فرزند به نامهای هاریلال، مانیلال، ردماس و دوداس داشتند.
ترور و درگذشت مهاتما گاندی
ماهاتما گاندی در سن ۷۸ سالگی، یک روز دیگری را آغاز کرد تا از کشتارهای قبیله ای جلوگیری کند و بعد از ۵ روز رهبران برای اتمام کشتارها به توافق رسیدند.
اما ده روز بعد در ۹ بهمن (۳۰ ژانویه) ۱۳۲۶ گاندی بر اثر شلیک گلوله توسط یک براهمین هندی (ناتورام قادسی) که مخالف پشتیبانی از مسلمانان و طبقه نجس ها از سمت گاندی بود با شلیک سه گلوله به قفسه سینه در سن ۷۹ سالگی کشته شد.
قاتل او از افراطیهای هندو بود که معتقد بود روابط گسترده با پاکستان به اقتدار هندوستان لطمه وارد کرده است. او پیش از نیز این بارها مورد سو قصد قرار گرفته بود.
محل دفن گاندی در دهلی است. معماری مدرن این مقبره در عین سادگی بیانگر خلاقیت طراح او نیز است چرا که معمار مقبره ایشان به دو اصل ساده زیستی و صلح دوستی ماهاتما پایدار بوده است. در اطراف آن، شمعهای کوچک متحرکی هستند که مقبره را بسیار زیبا کرده است.
گاندی و امام حسین (ع)
شخصیت امام حسین (ع) و نوع قیام وی در کربلا، همواره مورد تحسین مهاتما گاندی بود و وی سخنرانی هایی در این مورد انجام داده است که برخی از آنها به این شرح است:
“من برای مردم هند چیز تازه ای نیاوردم، فقط نتیجه ای که از مطالعات و تحقیقات درباره تاریخ زندگی قهرمانان کربلا به دست آورده بودم، ارمغان ملت هند کردم، اگر بخواهیم هند را نجات دهیم، واجب است همه ما راهی را بپیماییم که حسین بن علی (ع) پیمود.”
“من زندگی امام حسین، آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا کرده ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز شود، بایستی از سرمشق امام حسین (ع) پیروی کند.”
“پیشرفت اسلام، متکی به شمشیر نبوده، بلکه با فداکاری والای حسین (ع) به دست آمده است. من از او یاد گرفتم چطور پیروز شوم در حالی که مظلوم ستمدیده هستم.”
کتاب های گاندی
- نیایش
- همه مردم برابرند
- خدا آنگونه که من میفهمم
- چرا ترس از مرگ و مویه بر آن؟
۱۰ اصل مهم از مهاتما گاندی
- خودتان را تغییر دهید.
- شما تحت کنترل هستید.
- ببخشید و رها کنید.
- بدون عمل به جایی نمی رسید.
- به این لحظه توجه کنید.
- همه انسانیم.
- پایداری.
- خوبی مردم را ببینید و به آنها کمک کنید.
- هماهنگ و قابل اعتماد باشید، خود واقعی تان باشید و تظاهر نکنید.
- رشد کنید و به تعالی برسید.
مجله اینترنتی تحلیلک