جرائم مالیاتی همواره یکی از مهم‌ترین ابزارها برای جلوگیری از فرار مالیاتی به شمار می‌رود. میزان سنگینی هر یک از این جرائم بسته به نوع و اهمیت آن متفاوت است. اغلب این جرائم در فصل هفتم از باب چهارم قانون مالیات‌های مستقیم و از مواد قانونی ۱۸۹ لغایت ۲۰۹ لحاظ شده‌اند،
مالیات بر مبنای گزارش علی الرأس در صورتی تعیین می‌گردد که اسناد و مدارکی از سوی مؤدی به واحد مالیاتی مربوط به رسیدگی پرونده، ارائه نگردد و یا این اسناد و مدارک بر اساس ضوابط موجود نگهداری نشده و از سوی اداره امور مالیاتی رد گردد.
پس از انجام تکالیف قانونی از سوی مؤدی مالیاتی صاحب درآمد مشاغل در راستای ثبت‌نام و ارائه اظهارنامه مالیاتی، نوبت به رسیدگی پرونده مالیاتی و اظهارنامه تسلیم‌شده از سوی مؤدی و تعیین درآمد و مالیات سال عملکرد موردبحث می‌رسد.
در رسیدگی علی الرأس، مالیات نه بر اساس اسناد و مدارک درآمد و هزینه بلکه بر اساس قرائن مالیاتی تعیین می‌گردد. متراژ محل فعالیت، سرمایه موجود، ارزش ملک (سرقفلی)، موقعیت و شهرت کسبی، هزینه‌های سالانه و … ازجمله این قرائن مالیاتی به شمار می‌روند.
تازه های مالیاتی
