کمبود ویتامین D و عدم موفقیت ایمپلنت دندان

کمبود ویتامین D و عدم موفقیت ایمپلنت دندان

ایمپلنت به طور کلی یک عمل جراحی ایمن و بسیار قابل پیش بینی در نظر گرفته می شود که با هدف جایگزینی دندان های از دست رفته توسط بسیاری از پزشکان انجام می شود. با این حال، تا به امروز، تعدادی از ایمپلنت هایی که در حجم کافی استخوان قرار داده شده اند، هر ساله در طی یک دوره ۲ تا ۸ هفته ای پس از کاشت ایمپلنت به دلایلی غیر قابل توضیح از بین می روند.

در حالی که جامعه همچنان به مصرف غذاهای با کیفیت پایین ادامه می دهد و بیشتر به فست فودها اعتماد می کند، درصد زیادی از جمعیت امروز به دلیل این عدم دریافت مواد غذایی، به طور فزاینده ای کمبود ویتامین را پس از آزمایش نشان می دهند. این کمبودها در جمعیت سالخورده که در آن درصد بیشتری از کاشت دندان و ایمپلنت قرار داده می شود، بارزتر است.

متاسفانه یکی از برجسته ترین کمبودهای شناخته شده برای بشر، ویتامین دی برای عملکرد ایمنی مناسب و همچنین هموستاز استخوان است. طی دهه گذشته ۷۰٪ از جمعیت و به ویژه در زنان یائسه پوکی استخوان مشاهده شده است.

ویتامین D معمولاً (با عوامل مختلف مانند ویتامین K) با هدف بهینه سازی بیشتر تراکم استخوان و جلوگیری از پیشرفت بیماری تجویز می شود. جالب توجه است، مطالعات اخیر ایمپلنت دندان نشان داده است در حالی که سیگار کشیدن و پریودنتیت عمومی به طور کلی با افزایش تقریبی ۵۰ تا ۲۰۰ درصد در عدم موفقیت ایمپلنت دندان همراه است، کمبود ویتامین D با افزایش ۳۰۰ درصدی عدم موفقیت ایمپلنت همراه است. این یافته های تکان دهنده بیشتر این واقعیت را برجسته می کند که سلامت سیستمیک، از جمله دریافت کافی ویتامین ها و مواد معدنی، نقشی حیاتی در ادغام ایمپلنت های بیومتریال / دندانی دارد.

عوارض مرتبط کمبود ویتامین D با دندان

ویتامین D نقش مهمی در حمایت از سیستم ایمنی بدن و ادغام مواد مختلف زیستی دارد. همچنین برای کاهش استرس اکسیداتیو عمومی و به حداقل رساندن التهابات اضافی ناشی از جراحی ضروری است. ویتامین D همچنین در ادغام بیو ماده و سایر فرایندهای متابولیکی مانند بازسازی استخوان نقش دارد. بنابراین برخی از عوارض مربوط به کمبود ویتامین D در زمینه دندانپزشکی است.

برنامه بهبودی تکمیلی: علمی که پشت ترمیم دندان است

با توجه به تاثیر عوارض و نارسایی های مربوط به کمبود ویتامین D در دندانپزشکی، به پزشکان توصیه می شود هنگام مشاهده کمبود از مکمل های ویتامین D استفاده کنند. به طور معمول ۵۰۰۰ IU در روز توسط AACE توصیه می شود. با این حال، برای رسیدن به سطوح مناسب یک دوره مکمل ۸ تا ۱۲ هفته مورد نیاز است. با گذشت سال ها به طور فزاینده ای روشن شده است که جذب ویتامین D با چندین فاکتور دیگر بهینه می شود. از جمله این ویتامین ها منیزیم، کلسیم، منگنز و بور است. این فاکتورهای مشترک در صورت وجود، به جذب ویتامین D در سطوح مطلوب در دوره های درمانی کوتاه تر کمک می کنند.

چندین برنامه بهبودی مکمل به طور خاص برای دندانپزشکی و مراحل پیوند ایمپلنت و یا پیوند استخوان با هدف بالا بردن سطح ویتامین D قبل از جراحی ایمپلنت در یک دوره ۴ هفته ای طراحی شده است. با این حال تحقیقات قابل توجه نشان داده است که بیماران بالاتر از ۶۵ سال، دیابتی ها، سیگاری ها، بیماران چاق و بیمارانی که سیستم ایمنی بدنشان گزارش نشده است، معمولاً به دو برابر مدت زمان مورد نیاز مکمل ها نیاز دارند.

نقش آنتی اکسیدان ها در بهبود زخم

برای مقابله با استرس اکسیداتیو، تمام سلول های بدن به ذخیره ذاتی مولکول های معروف به “آنتی اکسیدان” نیاز دارند که از آسیب بافت جلوگیری می کند. عدم تعادل و کمبود آنتی اکسیدان ها منجر به نقص در ترمیم زخم و بسیاری از بیماری های مزمن طولانی مدت و التهاب بافت کل بدن می شود که با بیماری های شایع مانند زوال عقل و سرطان های مختلف مرتبط است.

متاسفانه درصد زیادی از مردم امروز از کمبود ویتامین و مواد معدنی رنج می برند که مستقیماً با سطح آنتی اکسیدان مرتبط است. در نتیجه واضح است که قبل از هر عمل جراحی اساسی برنامه های بهبودی ویتامین ضروری است تا بتواند سطح بیمار را قبل از جراحی برای جلوگیری از نارسایی و یا تاخیر در ترمیم زخم بهبود بخشد. علاوه بر این بازگرداندن سطح آنتی اکسیدان بیمار یک کار نسبتاً آسان و ارزان است.

منبع: مقاله دکتر نوشین گمنام