مرد ولگردی که پیر نیست اما عصا به دست میگیرد. سبیل مسواکی بالای لب دارد. کلاه گرد لبهدار مشکی به سر میگذارد. کفشهای لنگه به لنگه و بزرگتر از اندازه به پا کرده و تاتیوار و بهسان اردک راه میرود. باهوش نیست، اما کارهای هوشمندانه انجام میدهد. زیرک نیست اما خیلی مواقع قِسِر در میرود. مهربان، دلسوز و عاشق پیشه است. گرفتار حال حاضر زندگی است اما شوق و امید در چشمان مغمومش میدرخشد. اگر این خصائص، برای شخصی بازگو شود قطعاً اولین کاراکتری که در ذهن او تداعی میشود، کاراکتر ولگرد کوچولو یا آواره (The Tramp) چارلی چاپلین است. کاراکتری که چارلی چاپلین با آن شناخته شد و سالها با او در فیلمهایش همراه بود.