«راه های درمان بیش فعالی»

اختلال بیش فعالی یا نقص توجه نوعی اختلال رفتاری است که در کودکی بروز پیدا می کند. افراد مبتلا به اختلال بیش فعال یا نقص توجه علائمی مانند تحرک زیاد و یا بی توجهی را مدام از خود نشان می دهند.

بی توجهی یا تحرک زیاد این کودکان مشکلات زیادی را برای خود کودکان و خانواده های آن ها ایجاد می کند به همین خاطر والدین هنگام مواجهه با این رفتارها باید به یک متخصص مناسب در این حوزه مراجعه کنند و مراحل درمان بیش فعالی یا نقص توجه را هرچه زودتر آغاز کنند. چرا که هرچه درمان بیش فعالی یا نقص توجه دیرتر آغاز شود به موازات آن مشکلات فردی و خانوادگی آن بیشتر شده و سیر درمان طولانی تر می شود.

با ما باشید؛ راه های درمان بیش فعالی

 

بیشتر بخوانید: اختلال نقص توجه و بیش فعالی / تشخیص و اهمیت درمان در کوکان

 

راه های درمان بیش فعالی

روش های درمان بیش فعالی و نقص توجه در هر فردی متفاوت است و روانشناسان و یا روانپزشکان برای درمان بیش فعالی و نقص توجه اغلب از دارو درمانی یا روان درمانی استفاده می کنند. با این حال تحقیقات نشان می دهد در حالت های شدید این بیماری استفاده همزمان دارودرمانی و روان درمانی نتیجه بهتری خواهد داشت.

درمان بیش فعالی با دارو

دارو درمانی به دلیل سرعت اثرگذاری بالا در مدت زمان کوتاه یکی از روش های پر کاربرد برای درمان بیش فعالی است. در روش دارو درمانی درمانگران و روانپزشکان بیشتر از داروهای محرک و در موارد نادری از برخی داروهای غیر محرک استفاده می کنند.

درمان بیش فعالی با داروهای محرک

داروهایی که بیشتر برای درمان بیش فعالی استفاده می شوند محرک ها هستند. محرک ها سطحی که انتقال دهنده عصبی در مغز را افزایش داده و یا متعادل  می سازند و نشانه ها و علائم بیش فعالی را درمان می کنند.

مهم ­‌ترین محرک­‌ های مورد استفاده برای درمان بیش­­ فعالی یا کم ­توجهی در دو دسته اصلی متیل­ فنیدات و آمفتامین قرار دارند.

متیل ­فنیدات: مانند ریتالین، کنسرتا، قرص روز، فوکالین، قرص جویدنی، کوئیلیوانت، متادیت
آمفتامین: مانند آدرال، دیاناول، ویوانس، دکسدرین

داروهای محرک معمولا در دو شکل کوتاه اثر و یا طولانی اثر موجود هستند. با این که داروهای محرک ممکن است عوارض جانبی مانند سردرد یا کج­ خلقی ایجاد کنند اما با این حال تحقیقات بسیاری نشان می‌­ دهند که مصرف درست آن ها طبق دستور پزشک خطری ندارد.

 

بیشتر بخوانید: درمان اوتیسم / آیا به راستی اوتیسم درمان دارد؟

درمان بیش فعالی با داروهای غیر محرک

با اینکه درمان با داروهای محرک یکی از کاربردی ترین روش های درمان بیش فعالی و نقص توجه است، اما برخی از درمانگران برای درمان برخی از افرادی که توان و تحمل داروهای محرک را ندارند و یا داروهای محرک اثر قابل توجهی روی آن ها ندارد از داروهای غیر محرک استفاده می کنند.

اثرگذاری داروهای غیر محرک به صورت تدریجی است و باید چند هفته به ­صورت مداوم مصرف شود تا بتواند باعث کاهش علائم یا بهبودی فرد بیمار شود و مشاهدات بر روی مصرف کنندگان آن ها نشان می دهد استفاده از داروهای غیر محرک نیز در درمان بیش فعالی و نقص توجه تاثیرات مثبتی داشته است.

داروهای غیر محرکی که اغلب توسط روانپزشکان برای درمان بیش فعالی و نقص توجه تجویز می شود به این شرح است:

• • استراترا (آتوموکستین)

• • اینتونیو (گوانفیسین)

• • کاپوای (کلونیداین)

درمان بیش فعالی با روان درمانی

درمان رفتاری شناختی یکی از روش های رایج برای درمان بیش فعالی و نقص توجه است. در این روش روانشناس یا درمانگر با جلسات مشاوره منظم مهارت های خاصی را برای مدیریت رفتار به فرد بیمار آموزش می دهد و با استفاده از شرطی سازی های مختلف الگوهای فکری و رفتاری غلط و منفی را در او تغییر می دهد.

این روش درمانی می تواند به صورت جلسات انفرادی یا گروهی انجام شود. همچنین لازم است که والدین کودکان بیش فعال نیز در برخی از جلسات درمانی شرکت کنند تا شیوه های خاص تربیتی و نوع رفتار درست با آن ها را بیاموزند.

 

بیشتر بخوانید: اختلال نافرمانی مقابله ای ODD

 

درمان بیش فعالی با نوروفیدبک

امروزه یکی از روش های درمانی جدید و بی ضرر برای درمان بیش فعالی و نقص توجه درمان با استفاده از نوروفیدبک است. در نوروفیدبک از خود مغز کمک گرفته می‌ شود تا بتواند جریان حرکت فکری را اصلاح کند.

البته باید به توجه کرد که روش درمانی نوروفیدبک در واقع نوعی یادگیری است و مغز یاد می‌ گیرد که چطور به تنظیم خود پرداخته و نقایص عملکردی خود را برطرف کند. مانند هر درمانی کامل کردن دورۀ درمان با نوروفیدبک بسیار مهم است و ناقص گذاشتن درمان، سبب عود علائم می شود.

درمان بیش فعالی با ورزش

امروزه اغلب درمانگران برای درمان بیش فعالی و نقص توجه علاوه بر روان درمانی و دارو درمانی از برخی درمان های مکمل مانند ورزش استفاده می کنند.

ورزش کردن افراد مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه باعث تخلیه شده انرژی و بالا بردن قدرت تمرکز آن ها می شود. علاوه بر این ورزش کردن می تواند باعث تنظیم شدن ساعت خواب و تقویت عضلات و استخوان بندی و در نهایت افزایش سلامت جسمانی آن ها شود.

از جمله ورزش‌ های مناسب برای کودکان بیش فعال می‌ توان به دو، جودو، کاراته، شنا و فوتبال اشاره کرد.

مجله اینترنتی تحلیلک