در مقدمه کتاب حافظ معنوی که به کوشش کریم فیضی به غزلیات حافظ شیرازی به روایت دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی پرداخته شده است، دکتر دینانی به بیان مطالب گسترده ای پیرامون حافظ پرداخته که برشی از آن را انتخاب کرده و باهم می خوانیم.

دیوان حافظ، دریچه آزادى روح انسانِ ایرانى است. هیچ کس منکر شکسپیر و هومر و پوشکین و گوته و متنبى و دانته نیست، ولى این چنین حضور شگفت آورى در زندگى یک ملّت در تمام لحظه هاى تاریخى یک جامعه از عهده هیچ شاعرى تاکنون برنیامده است.

در بیان اختصاص های شعری حافظ توجه خاص او به صنعت های مختلف لفظی و معنوی در بیت های خود به نحوی است که کم تر بیتی از شعرهای او را می توان خالی از نقش و نگار صنایع یافت.

در این مطلب به غزل ۱۲۵ حافظ با مطلع شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.

در این مطلب به غزل ۱۲۴ حافظ با مطلع آن که از سنبل او غالیه تابی دارد پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.

در این مطلب به غزل ۱۲۳ حافظ با مطلع مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.

در این مطلب به غزل ۱۲۲ حافظ با مطلع هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.

در این مطلب به غزل ۱۲۱ حافظ با مطلع هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.

در این مطلب به غزل ۱۲۰ حافظ با مطلع بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.

در این مطلب به غزل ۱۱۹ حافظ با مطلع دلی که غیب نمای است و جام جم دارد پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.