معرفی بهترین عکاسان خیابانی جهان

معرفی بهترین عکاسان خیابانی جهان

شهر با کوچه ها و خیابان هایش، با آمد و شد مردم و اهالی شهر، با داستان های متنوع، با رفتارهای اجتماعی قابل تحلیل و… قلمرو جذاب و وسوسه انگیز عکاسان حرفه ای و آماتور بسیاری است. عکاسی خیابانی یکی از محبوب ترین و فربه ترین ژانرهای عکاسی هنری و حرفه ای است و عمدتاً به اتفاقات و روابط شهری و شهروندی در کوچه و خیابان ها می پردازد. در ادامه با گلچینی از عکاسان خیابانی در جهان آشنا می شویم.

بهترین عکاسان خیابانی جهان

بوگی (Boogie)

بوگی به خاطر عکس‌هایی که از خیابان‌های نیویورک گرفت مشهور شد. او توانست جنبه‌هایی از زندگی در نیویورک را به تصویر بکشد که ترجیح داده می‌شد، دیده نشوند و یا مردم علاقه‌ای به دیدن آن‌ها نداشتند. شما در این عکس‌ها می‌توانید تبهکارها، کودکان خیابانی، افراد بی خانمان و معتادها را مشاهده کنید. او جنبه‌ی غیر تملق‌آمیز زندگی انسانی را به صورت سیاه و سفید به تصویر می‌کشید. این عکاس صربستانی ۶ کتاب عکاسی به چاپ رسانده است که ۵ عدد از آن‌ها به صورت سیاه و سفید هستند و فقط ششمین کتاب او رنگی است.

توماس لوتارد (Thomas Luthard)

توماس با سفر به سراسر دنیا زندگی را در سطح خیابان به تصویر می‌کشد. او علاوه بر اینکه یک عکاس خیابانی خوب است فرد خیلی مهربانی هم هست که حاضر است به تمام عکاس‌های تازه‌کار سراسر دنیا کمک کند. شما می‌توانید عکس‌های او را به صورت کاملا رایگان دانلود کنید و بدون پرداخت هیچگونه پولی به کتاب‌های الکترونیکی او به صورت رایگان دستیابی داشته باشید. او برای گسترش عکاسی خیابانی، عکس‌های خودش را با جزئیات بالا شرح می‌دهد.

بهترین عکاسان خیابانی جهان

ویویان مایر (Vivian Maier)

وی در زمان خود به عنوان عکاسی معروف شناخته نمی شد، اما پس از مرگ وی و فروش نگاتیوهای وی در حراجی، آثار وی دست فردی افتاد که پس از پی بردن به هنر ویویان، آثار وی را به عنوان هنری به خصوص به جهانیان معرفی کرد، به طوری که پس از مرگ وی آثار آن در موزه ها و مجموعه های گران قیمت دیده می شد، حال و هوای آثار ویویان کاملاً جنتل و مودی است، او هر چه را که برایش جالب بود ثبت می کرد، اما به سلیقه خودش، تعداد زیادی از آثار وی را می توانید در کتاب Vivian Maier: Street Photographer ببینید.

رابرت دویزنو (Robert Doisneau)

رابرت دویزنو فرانسوی، به تمام معنی هنرمند عکاس خیابان های پاریس، وی با ثبت لحظات غیر عادی در جهان اطرافش توانست دید زیبای خود را به رخ بکشد، بسیاری از کارهای وی مربوط به احساسات هیجانی انسان های اطرافش است.

بهترین عکاسان خیابانی جهان

سول لیتر (Saul Leiter)

عکاسی آمریکایی که در دهه های چهل تا پنجاه عکاسی های ماندگار خود را انجام داد، با دارا بودن فوکوسی صاف و روشن، حس و حالی لطیف و ایمپرشنیستی از عکاس های وی در خیابان های آمریکا بگیرید، بیشتر عکس های وی سیاه و سفید بود، اما عکاسان زیادی وی را از اولین های عکاسی رنگی می دانند.

مارتا کوپر (Martha Cooper)

مارتا کوپر یکی از بهترین عکاس‌های خیابانی دنیا است. او به خاطر عکس‌هایی که از گرافیتی‌های نیویورک در سال ۱۹۷۰ گرفته بود معروف شد و در سال ۱۹۸۴ هم مجله Subway Art عکس‌های فوق‌العاده‌ی او از گرافیتی‌های زیبای مترو را منتشر کرد. عکس‌های گرفته شده توسط این اسطوره‌ی عکاسی مستند و خیابانی مرتبا در مجلاتی مثل نشنال جئوگرافیک، آرت نیوز و نچرال هیستوری چاپ می‌شد. مارتا اکنون حدود ۷۰ سال سن دارد اما هنوز هم به برگزاری نمایشگاه و عکاسی از هنرمندان گرافیتی می‌پردازد.

بهترین عکاسان خیابانی جهان

دایدو موریاما (Daido Muriyama)

دایدو یکی از معروف‌ترین عکاس های خیابانی است که به خاطر به تصویر کشیدن سقوط سنت‌ها پس از جنگ معروف شده است. او عکاسی را به عنوان یک عکاس معماری یاد گرفت و پس از مدتی به عنوان دستیار ایکو هوزو مشغول به کار شد. اولین پروژه بزرگ او به صورت کامل به زندگی شهری اختصاص داشت و نیمه تاریک این نوع زندگی را به تصویر می‌کشید.

ویلیام کلین (William Klein)

ویلیام به عنوان یکی از بزرگترین اسم‌ها در بین عکاس‌های خیابانی ویلیام حتی پس از نود سالگی هم به عکاسی مشغول بود. سبک شخصی او با یک طنز قوی درآمیخته شده است که از فتوژورنالیسم تا عکاسی مد در آثار او دیده می‌شود. نظرات عجیب و غریب و دیگر تکنیک‌های غیرمعمول نیز یک ویژگی دیگر در کارهای او است. او با لنزهای واید، لنزهای تله، موشن بلور و نور طبیعی کار کرده است و جوایز زیادی از جمله جایزه پریکس نادار را در سال ۱۹۵۷ از آن خود کرده است.

معرفی بهترین عکاسان خیابانی جهان

آندره کرتز (André Kertész)

یکی از بزرگترین عکاس‌های خیابانی که باعث گسترش سبک آوانگارد در آن زمان شد، آندره کرتز بود. این نابغه عکاسی از زوایای غیرمعمول برای گرفتن عکس‌های خودش استفاده می‌کرد که باعث می‌شد تصاویر بسیار قدرتمندی داشته باشد. ماموریت‌های کاری ابتدا او را به فرانسه و سپس به ایالات متحده کشاند. مجلات فرانسوی Vu و Art et Médecine عکس‌های او را روی جلد چندین نسخه از نشریات خودشان چاپ کردند. در سال ۱۹۳۳ هم او یک کلکسیون از عکس‌های خودش منتشر کرد که به شدت محبوب و پرطرفدار شد.

مصطفی سون

مصطفی سون کسی است که ۱۸ سال از عمرش را صرف هنر عکاسی کرده است آن هم از نوع خیابانی که سبک بسیار جالبی است. در سال های اخیر به لس آنجلس، فیلیپین، گانا، سنگاپور، پاریس، سوییس، آمستردام، برلین، آتن، رم، وندیک، پترزبورگ، مسکو، استرالیا، ویانا، کویت، اردن، بارسلونا، بوداپست، دوبی و ایران سفر کرده است و عکس های خیابانی او همچون داستانی مصور غم ها، شادی ها، فقر و زوایای پنهان زندگی مردمان جهان را از دریچه دوربینش به نمایش گذاشته است.

بهترین عکاسان خیابانی جهان

رویی پال‌ها (Rui Palha)

عکس های پال ها احساس منحصر به فردی از نور و حالتی فوق العاده از تنهایی دارد. عکس های تک رنگ زیبا با زیباشناسی خارق العاده و نور تابیده شده به خیابان های خالی مانند موسیقی ملایم صحبت می کنند. هر کس می تواند سکوت را در هر فریم از عکس های او احساس کند. درباره عکاسی خیابانی چنین می گوید:

بسیاری از اوقات باید نامحسوس باشید تا قسمتی از آن منظره را بسازید. در حالت های درد سرساز این شما را قادر می سازد تا به صحنه نزدیک تر باشید. در مواقع دیگر شما بایستی با مردم در خیابان ارتباط خوبی بر قرار کنید، با آنها صحبت کنید، آن ها را بشنوید و به آنها احترام بگذارید. ما بایستی ظرفیت خود را در نگاه کردن و مشاهده کردن لحظات جالب توانا کنیم، لحظات جالب، لحظات مختلف، فریم بندی های خلاق ما بایستی نور را درک کنیم و سعی کنیم از آن در بهترین حالت ممکن استفاده کنیم.

هلن لویت (Helen levitt)

معرفی بهترین عکاسان خیابانی جهان

هلن لویت عکاس خیابانی سورئالیست، فیلم ساز و پیشگام عکاسی رنگی در نیویورک بود. او با تمرکز بر روی نشان دادن ابعاد مستند اجتماعی، عکاسی خیابانی را متحول کرد. لویت، در طی سال ها عکاسی، از افراد در همه سنین و در همه قوم ها و نژادها عکاسی کرد. همچنین خیابان های شهر مرکز توجه وی و سوژه اصلی کارهایش قرار داشت. اکثر سوژه های وی از افراد طبقه پایین اجتماع بودند، مخصوصا کودکان، اما وی هرگز کارهایش را به عنوان اسنادی اجتماعی و تاریخی منظور نکرد و آثارش همیشه جنبه غیر رسمی داشت.

آرشیوی از عکس هایش را ببینیم.