دریاچه وسیعی در پشت سد سلیمان تنگه قرار دارد که همه ساله میزبان تعداد زیادی ماهیگیر و مسابقات ماهیگیری است.
از انواع ماهی های موجود در این دریاچه می توان ماهی کولی، ماهی سفید رودخانه ای، کپور، زرد پر و حتی قزل آلای رنگین کمانی را نام برد.

پارک ملل ساری که در مرکز استان مازندران (شهر ساری) و در کنار رود تجن قرار دارد یکی از بهترین مکان های تفریحی و گردشگری شمال ایران به حساب می آید.

زمین‌ شناسان معتقدند که قدمت این دریاچه از دریاچه ارومیه بیشتر است. آب دریاچه شورابیل در گذشته بسیار شور بوده‌ است به طوریکه ساکنان منطقه و به‌ ویژه کسانی که ناراحتی های پوستی و یا درد مفاصل رنج داشتند، برای درمان خود، گل دریاچه را به پوست خود می‌مالیدند،

پل هفت‌ چشمه (پل داش کسن) پلی تاریخی در شهر اردبیل و نمونه‌ای از تاریخ و تمدن این شهر است. این پل در زمان حکومت صفویه بر روی رودخانه بالیقلوچای بنا شده و به خاطر نوع معماری اش تبدیل به شاهکاری بزرگ و مانا در این شهر شده است.

دریاچه نئور در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به ‌طرف خلخال، در یکی از دره‌ های کوهستان باغرو قرار دارد. برای رسیدن دریاچه نئور باید از اردبیل به سمت خلخال حرکت کنیم و بعد از حدود ۳۵ کیلومتر به ده بودالالو می‌ رسیم. سپس باید جاده‌ ۱۳ کیلومتری را به سمت بالای کوه طی کنیم و بعد از گذشتن از کنار روستای عباس آباد به دریاچه می رسیم.

از جاذبه های خیره کننده جنگل فندقلو، جشنواره گل های بابونه است که برای شرکت در آن باید ۲۴ و ۲۵ خرداد هر سال خودتان را به این جنگل برسانید. دراین روز که روز جهانی گل و گیاه است خیلی از گردشگران به این جنگل می روند تا دشت های چند صد هکتاری بابونه را از نزدیک تماشا کنند. دشت هایی که به این جنگل لقب بهشت گل های بابونه را داده است.

آرامگاه و خانقاه شیخ صفی الدین اردبیلی در مرکز اصلی شهر اردبیل واقع شده است. این مجموعه مذهبی در سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی کشور و در سال ۱۳۸۹ در فهرست آثار جهانی یونسکو قرار گرفت.

بنا به کتیبه نصب شده بر سر در مسجد کبود تبریز، قدمت آن به سال ۸۷۰ هجری قمری (قرن ۹ هجری) و زمان حکمرانی سلسله قراقویونلوها برمی گردد. به دلیل تنوع و انواع خطوط به کار رفته در طراحی و کاشی کاری، همچنین استفاده از رنگ های زیبا و متناسب این مسجد به فیروزه اسلام شهرت پیدا کرده است.

تفکر ساخت و ایجاد موزه آذربایجان تبریز به سال های ۱۳۰۶ و ۱۳۰۷ بر می گردد که در این سال نمایشگاهی از سکه های مکشوفه از تبریز در سالن سابق ساختمان کتابخانه تربیت بر پا شد. اساس موزه آذربایجان تبریز در سال ۱۳۳۶ با نمایش ۲۰۲ قطعه از آثار فرهنگی ارسالی از موزه ایران باستان (موزه ملی) در تالار فوقانی کتابخانه ملی سابق تبریز آغاز شد و اندیشه تاسیس موزه آذربایجان در محل فعلی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۷ جامه عمل پوشید. قبل از بهره برداری از این موزه، از محل دبیرستان “نجات” سابق برای نمایش اشیاء فرهنگی جمع آوری شده، استفاده می شد. این موزه در سال ۱۳۴۱ رسماً افتتاح شد.