چهارمقاله نظامی عروضی / حکایت دوم از مقالت دبیری
هر صناعت (۱) که تعلق بتفکر دارد صاحب صناعت باید که فارغ دل مُرفه باشد، که اگر بخلاف این بود سِهام (۲) فکر او متلاشی (۳) شود و بر هدف صواب بجمع نیاید، زیرا که جز بجمعیت خاطر بچنان کلمات باز نتواند خورد.